Mijn Gorinchem: Vriendschap

De Nationale Poëzieweek is van start gegaan, met als thema: vriendschap. Reden genoeg om daar een column over te schrijven.

Ik ben nooit één van de “populaire” meisjes geweest op school. Nee, ik was zo’n meisje dat met iedereen goed kon opschieten en veel verschillende vriendinnen had. In die tijd barstte ik al van de dromen: muzikant, schrijver of kunstenaar worden. Van alle items op mijn lijst speelden vrijheid en gelukkig zijn een belangrijke rol. Ik was serieus wanneer het ging over mijn toekomst, maar ook serieus wanneer het ging over vriendschappen en nog steeds. Wat dat betreft is er niets veranderd.

We hebben veel dingen samen gevierd, mijn vriendinnen en ik. Er zijn baby’s geboren, promoties behaald, reizen gemaakt, huizen gekocht, er waren late nachten en vroege ochtenden. Maar we hebben samen ook ons deel van ellende doorgemaakt. Gebroken relaties, hartverscheurende sterfgevallen, moeilijke zwangerschappen, slechte diagnoses, maar ongeacht de omstandigheden weeft er een ijzersterke draad door en om ons heen die ons verbindt.

Ik herinner me - toen ik opgroeide - dat ik mijn moeder vaak genoeg observeerde en me verbaasde over de vriendschappen die ze had. Hoe ze uren kon bellen, tot grote ergernis van mij. Sommigen van hen waren al in beeld sinds ze zelf een kind was; het meisje in de straat, de vriendin van de middelbare school. Op de één of andere manier waren ze, ondanks afstand en carrières, gezinnen en het leven, een éénheid gebleven. Ze waren vrienden lang voordat ik er was en tot op de dag van vandaag zijn ze nog steeds vriendinnen. Ook zij waren en zijn verbonden door die ijzersterke draad door en om hen heen die ze verbindt.

Misschien is het omdat vrouwen de eenvoudige, krachtige waarheid kennen: onze beste vrienden zijn onze eerste liefdes. Lang voordat we vrouwen werden - laat staan moeders - kenden we elkaar door en door. We weten wat ons aan het lachen maakt, wat ons bloed laat koken, kennen elkaars diepste dromen en grootste angsten verborgen in het hart. En wat er ook gebeurd, we houden van elkaar.

Terwijl we de wereld langs verschillende levenspaden tegemoet treden hebben we een fundament van vriendschap dat ons zowel heeft geaard als vleugels heeft gegeven. Met wie je rechtstreeks naar de meest pijnlijke, verwarrende plekken in je hart kan lopen. We hebben geleerd dat het geheim van hechte vriendschap niet alleen gaat over de belofte om voor altijd vrienden te zijn, de magie is wanneer je dat echt bent.

Esmay Usmany