,,Heel veel mensen vroegen aan mij of ik niet geïnteresseerd was ik mijn geschiedenis, mijn biologische familie, maar ik voelde de behoefte niet om daarnaar op zoek te gaan. Ik wilde het niet doen op aandringen van anderen, maar ik wilde dat het uit mezelf zou komen. Pas de laatste jaren is het zover. Eigenlijk is de coronacrisis de trigger geweest. Er was opeens meer tijd om na te denken, ik zag de mensen om me heen ouder worden en dacht, aan de andere kant - in China - worden ze ook ouder. Als ik wacht tot mijn veertigste, dan is het te laat.
Ook maakte ik voor het eerst in mijn leven echt kennis met racisme. Natuurlijk werd ik gekscherend wel eens spleetoog of pinda genoemd, maar daar kon ik om lachen, maar toen corona kwam werd ik regelmatig neerbuigend behandeld. Alsof het mijn schuld was. Mensen gingen expres kuchen of zeiden ‘oeh, pas op, corona!’ of ze gingen expres met een boo..
