Afbeelding
Bas 't Hoen
mensen maken de stad

Trude: ’Het leven leven zoals jij dat wilt’

3 augustus 2021 om 08:26 Mensen Mensen maken de stad

GORINCHEM Trude woont sinds 2019 met haar twee honden in Molenlanden. Na een aantal jaren op diverse, zeer uiteenlopende plaatsen in Nederland gewoond te hebben, besloot ze van deze omgeving haar nieuwe thuis te maken. Haar verhuisdozen waren nog niet uitgepakt of ze had zich al aangemeld als gastvrouw bij de bibliotheek in Groot-Ammers en in een cadeaushop. Een jaar later startte ze ook als gastvrouw bij het Gorcums Museum. Trude is een gastvrouw in hart en nieren die ‘gaat’ voor het contact met mensen.

 
Trude: ,,In mijn vorige leven heb ik in een museum gewerkt. In Museum Het Bolwerk in Zeeuws-Vlaanderen.” In dat museum zien bezoekers hoe de bewoners van de grensstreek zich in de loop der eeuwen verdedigden tegen vijandige aanvallen. ,,Dat museumwerk bleef mij trekken”, vervolgt Trude. ,,Dus vandaar dat ik 2020 ben gaan kijken welke musea zich in mijn omgeving bevonden. Zo kwam ik uit bij het Gorcums Museum. Het leuke is dat daar zo ontstellend veel wordt georganiseerd! Verleden jaar was dat bijvoorbeeld de tentoonstelling On the move.” Die nodigde bezoekers letterlijk uit om de kunst die er staat zélf in beweging te brengen. ,,Het was zo’n heerlijke, eerste kennismaking met het Gorcums Museum voor mij”, vertelt Trude enthousiast. ,,Moet je nagaan, er stond in de hal zelfs een wip tentoongesteld. Natuurlijk nodig ik bezoekers dan uit om zelf op die wip te gaan zitten. Ik geef de bezoekers – bij een On the move – graag dat laatste duwtje. In het begin kunnen mensen dan een beetje onwennig reageren, maar als ze er eenmaal op zitten, vinden ze het ook leuk. Heerlijk om dit- als gastvrouw - te mógen doen.”

ER STERKER UIT GEKOMEN Trudes vorige leven – zoals ze het zelf zo mooi zegt - was het leven dat ze met haar man deelde, in Zeeuws-Vlaanderen. Ze woonden in een huis met een immense tuin met alle kleuren groen die je je maar kunt voorstellen. En dat tegen een achtergrond van de weidsheid van Zeeuws-Vlaanderen. ,,Het was een superleven dat we daar samen hadden”, mijmert Trude. In 2013 echter werd haar man ziek en hij overleed ook in datzelfde jaar. De impact die dit op haar leven had, was groot. Het jaar erna werd Trude zelf ziek. Achteraf bekeken heeft ze het misschien wel aan haar niet-snel-dingen-willen-laten-aanleunen-mentaliteit te danken, dat ze zich niet zonder slag of stoot onderwierp aan het behandelplan van de dokters. ,,Toen mijn behandelende arts vertelde dat ik een tijdelijk stoma zou krijgen, voelde dat intuïtief niet goed voor mij. Ik ben verder gaan zoeken en kwam uit bij een dokter in Maastricht. Dit vertrouwen en mijn eigen waakzaamheid hebben mij gesterkt.”

HET FYSIEKE ACHTERLATEN ,,Vanaf toen kon ik gaan herstellen. Werken bij Museum Het Bolwerk zat er alleen niet meer in. Ik was al moe als ik een stukje fietste.” Ook ondervond Trude dat het bijhouden van de grote tuin teveel van haar vroeg. ,,Voorheen deed mijn man dit altijd, de tuin was ook echt zijn hobby. Nu begon ik in april met de tuin, maar voordat ik helemaal rond was, was het september. Ik wist: Dit is niets voor mij. Kortom, hoog tijd om het huis in Zeeuws-Vlaanderen te laten voor wat het was.”

EEN RIJKER MENS GEWORDEN In 2017 besluit Trude het huis waar ze met zoveel plezier met haar man gewoond had, te verkopen. Op dat moment dacht ze nog dat het vinden van een nieuwe plek nog in hetzelfde jaar zou lukken. ,,Dat verliep dus anders. Wat bleek? Ik zou toch minimaal op een inschrijftijd van twee jaar moeten rekenen. Ik heb me daarna op verschillende plekken door heel Nederland bij woningbouwverenigingen ingeschreven”, vertelt Trude. ,,Gelukkig nodigde een vriend me uit om bij hem in een bungalowpark te komen wonen. Daar sprong ik zelfs af en toe bij in het hotel dat zij daar hadden. Het was na het afscheid van mijn man en mijn eigen ziekteproces fijn om in dat bungalowpark onder de mensen te zijn.”

Hoe fijn Trude het daar ook vond – haar hond al helemaal – de bomen kwamen af en toe wel erg dichtbij. ,,Diezelfde vriend was toen ook bezig om een hotel in Friesland op te zetten. Hij vroeg mij of ik zin had om mee te gaan om hem daar bij te helpen. Ik dacht: Als ik toch lekker gek bezig ben, dan ga ik maar gelijk door.” En zo gebeurde het dat Trude weer verkaste, en wel naar een adembenemend meer in Friesland. ,,Eigenlijk heb ik in die tijd heel Nederland doorgekruist, van Zeeuws-Vlaanderen, de Veluwe, Friesland en Terneuzen – waar ik ook nog zes weken bij een vriend op een plezierjacht hebt vertoefd (zo koud) totdat ik op mijn huidige stekkie neergestreken ben”, vertelt Trude. ,,Ik zit nu dichter bij familie en vrienden. Tegelijkertijd ervaar ik hier de weidsheid die ik ook van Zeeuws-Vlaanderen ken. En als ik dan terugkom van een tripje of mijn werkzaamheden in de bibliotheek of het Gorcums Museum zijn het mijn trouwe metgezellen die me thuis blij opwachten. Dit alles is een goede basis voor mij om het leven te blijven leven zoals ik dat wil.”

Meer lezen over het Gorcums Museum? Ga naar www.gorcumsmuseum.nl

advertentie
advertentie