Tolerantie

‘Wat staat daar nou?!’ Dat zullen veel mensen gedacht hebben toen ze het bericht lazen over het Gomarus in Gorinchem. Als je leest dat een school leerlingen dwingt om tegenover hun ouders uit de kast te komen, kun je je ook eigenlijk niet voorstellen dat dat in de 21e eeuw nog echt gebeurd. Het is dan ook niet vreemd dat er veelvuldig werd gereageerd onder de berichten die dit onderwerp behandelden. Het is niet niks. En in Gorinchem, notabene de Stad van Tolerantie, staan veel mensen schijnbaar achter de LHBTIQ+-gemeenschap. Een mooie ontwikkeling op een lange weg die er nog te gaan is wat betreft de acceptatie van de LHBTIQ+-gemeenschap.

Wat ik in de hele discussie op Facebook wel mis – Voor zover je op Facebook van een discussie kunt spreken; ik heb altijd het gevoel dat mensen daar vooral zenden. Luisteren gebeurt veel te weinig op Facebook - is de tolerantie, maar vooral het respect. Uitspraken als ‘Ja zo gaat dat, listig en bedrog... zoals we al vaker hebben gezien’, ‘sluiten en mogen ze branden in hel’ en ‘arrogante gehersenspoelde school piefjes’ dragen mijns inziens nou niet bepaald bij aan een gedegen discussie over een maatschappelijk probleem.

De gemeente wil als stad van de tolerantie dat iedereen zich welkom en veilig voelt in de stad. Dat begint met tolerantie en respect. In de reacties op Facebook zie ik daar dus maar weinig terug van. Het is er wel, want ik wil ook niet iedereen over één kam scheren, maar niet genoeg. En dat geeft toch een nare bijsmaak aan een de mooie ontwikkeling rondom de (schijnbare) acceptatie van de LHBTIQ+-community. Ja, ik spreek bewust van schijnbaar omdat ik me oprecht afvraag hoe oprecht deze omarming van de LHBTIQ+-gemeenschap nu precies is. Het is namelijk heel makkelijk om vanachter je schermpje op te komen voor deze groep, maar in de praktijk blijkt toch nog dat jongeren (en ouderen) die van de algemene standaard afwijken zich niet altijd welkom en veilig voelen. In Gorinchem zal dat, ondanks dat we Stad van Tolerantie zijn, (helaas) niet anders zijn.

Je tikt even snel ‘die kinderen moeten kunnen zijn wie ze zijn’, je schrijft terloops dat die ‘gristenen moeten opzouten met hun kutgeloof’ en gaat weer door met je leven. Maar wat is het nut van deze losse flodders? Doe je in het dagelijks leven ook echt waar je op Facebook voor staat? Wordt een maatschappelijk probleem daadwerkelijk aangepakt met jouw geroeptoeter op social media?

Je zou het voor de lol eens moeten doen: een ‘discussie’ op Facebook live naspelen. Zou het een gesprek zijn waar jij aan deel zou willen nemen? Zou je aan het eind van dit gesprek denken: zo dat was een heftige discussie, maar we hebben nu wel meer begrip voor elkaar? Zeg eens eerlijk.....

Mirjam de Swart

In deze tweewekelijkse column neemt Mirjam de Swart de meest opvallende berichten en reacties op de social media onder de loep en denkt er het hare van.