Mike de Goeij wil bij de beste horen

GORINCHEM Amper een half jaar geleden speelde de geboren Gorcumer Mike de Goeij nog voor de jongens onder zestien van GOBA. Vanaf september basketbalt de vijftienjarige ex-scholier van het Fortes Lyceum competitie op eredivisieniveau bij New Heroes in Den Bosch.
Van twee- naar zes trainingsdagen in de week. Van een reguliere middelbare school vlakbij sporthal Oosterbliek naar de topsportklas van het Rodenborch College in de nabijheid van het walhalla van het basketbal, het topsportcentrum van de Basketball Academy. Van een hier en daar nog recreatieve vorm naar een volledig prestatieve manier van teamsport bedrijven.
Mike de Goeij heeft in een korte periode zijn manier van leven en studeren op een zodanige wijze moeten aanpassen dat hij vrijwel continu zich moet conformeren aan planningen. ,,En dat was wel even wennen. Gelukkig plant mijn school mijn studierooster om de sporttrainingen heen. Maar het betekent wel dat ik vier dagen in de week vroeg naar school moet. Mijn ouders brengen en halen me steeds. En in de weekenden moet er met het team door het hele land worden gespeeld. Van Zwolle tot Den Helder, van Haarlem en Amsterdam tot Groningen, van Den Haag tot Weert: we leggen vele honderden kilometers af. En om de thuiswedstrijden af te werken moeten we jaarlijks ook afstanden afleggen. Het vergt iets van het gehele gezin. Maar het is allemaal de moeite waard."
Bij GOBA liet het jonge talent al zien de betere te willen zijn. Maar liet hij daar nog regelmatig horen het niet altijd met de scheidsrechters eens te zijn, bij New Heroes heeft hij geleerd vooral gedisciplineerder en slimmer te werk te gaan. ,,Ik moet me professioneler gedragen. En daar hoort soms ook bij dat ik een functionele persoonlijke fout moet maken. En dat ik mij in dienst van het team moet opstellen. Vooral tonen dat je stevig in je schoenen staat. Ook naar de arbiters en tegenstanders toe. Als we als team maar winnen. Want ik wil geen loser zijn. Ook niet voor puntverlies van New Heroes verantwoordelijk zijn. Daarvoor ben ik ook te fanatiek. Ik ga tot het gaatje."
Dat heeft hij van zijn ouders, zegt hij. ,,Mijn vader heeft ook op topniveau gebasketbald. Zelfs als hij nu nog bij de recreanten van Goba een balletje gooit wil hij winnen. Mijn moeder, jarenlang dames 1-speelster, wil me nog wel eens dollen op de basket tegen ons huis. Ze laat mij er ook nooit zomaar langsgaan. Ze is een kanjer. Mijn pa ook."

Trots vervolgt hij: ,,Mijn ouders staan altijd voor me klaar. Ze ondersteunen mij om mijn droom te helpen verwezenlijken om bij de beste basketballers van Nederland te kunnen horen. Over drie jaar wil ik als het even kan meetrainen met de senioren eredivisiespelers van New Heroes. Misschien zelfs al meedoen met Jong Oranje, 'the Orange Lions'. School en basketbal hebben nu al mijn aandacht. Al moet ik er andere dingen voor laten en zie ik mijn vrienden en vriendinnen maar één keer per week, dit is wat ik wil. Ik wil bij de beste spelers horen. Of ik denk dat me dit allemaal ook echt gaat lukken? Ja,daar ben ik zeker van."