We hebben een nieuwe buurvrouw. Nou is het niet echt een buurvrouw, ze woont maar liefst vijf deuren verder, maar in deze aan huis gekluisterde tijden moet je het qua buren niet te nauw nemen. Je moet immers toch wat te vertellen houden. Wij waren een tikje verbaasd, eerlijk gezegd, omtrent deze verhuizing in coronatijd, maar er is ons verzekerd, dat een en ander coronaproof heeft plaatsgevonden. Dus met mondkapjes, waarop gedrukt het logo van de verhuisonderneming, die het uiteraard moeilijk heeft, maar nog net niet failliet is. En met handschoenen aan natuurlijk. ‘Het helpt weliswaar geen klap, maar het ziet er leuk uit’, meent buurvrouw.
Er is ook een nieuwe buurman, maar die zie je niet. Buurvrouw daarentegen is buitengewoon praatgraag onder het motto ‘je moet toch even kennismaken met je nieuwe buurtjes’. Zulks voordat het groot en klein meubilair, inclusief kopjes en glazen, de bestemde plek heeft gevonden. ‘Daar is buurman zeker mee bezig’, opper ik, maar dat blijkt niet het..
