Over Indiana Jones

Vakanties op exotische locaties. Het lijkt vaak leuker dan het is. Vooral als het gaat om gebieden die ‘in ontwikkeling’ zijn. Daar is het nog ‘onontdekt’ en natuurlijk voordelig in prijs. Ja dank je de koekoek! Het is er gewoon niet af. En ook het ongedierte is nog niet uitgeroeid. U weet inmiddels dat ik niet bepaald gecharmeerd ben van kruipende en rondzoemende populaties. Je weet het maar nooit. Gaan ze je steken, leegzuigen, besmetten, eitjes leggen onder je huid? Elk vreemd stuk ongedierte is voor mij een potentiële moordenaar. Dus als ik die tegenkom moet hij dood. Het is hij of ik! Maar goed, mijn zoon en aanstaande schoondochter hadden me uitgenodigd om met hen mee te gaan naar een West-Afrikaans land. Toerisme was daar ‘in opkomst.’ De foto’s in de vakantiefolder zagen er veelbelovend uit. Luxe hotel met helder witte kamers, blauw water in zwembad en lachende Afrikaantjes alom. Bij aankomst bleek het zwembad voor de helft gevuld te zijn met algengroene blubber. Mijn kamer was redelijk en voorzien van airco. Let wel: alleen het apparaat was opgehangen. Naar goede Afrikaanse traditie ontbrak de stroomvoorziening. Zoon en schoondochter hadden het slechter getroffen. Ik zei ze dat ze om een andere kamer moesten vragen. De receptionist bleek na het aanhoren van deze klacht plotseling geen Engels meer te verstaan. Nou ken ik dat soort trucjes, dus ik naar een Engels sprekende hoteljuf om te vragen wat ‘andere kamer’ in het Afrikaans betekent. Haar antwoord klonk als iets van ‘Baloeba bai bai’ en met die woorden kon de receptionist geen kant meer uit. Andere kamer? Moeilijk moeilijk, druk overleg, bellen door een telefoon die niet aangesloten was en ja hoor. Het laten zien van een biljet van omgerekend vijf toenmalige guldens deed wonderen. Ze kregen een betere kamer die in ieder geval pas was geverfd. Maar toen. Na het avondeten hadden we ons teruggetrokken. Ik zat wat te schrijven. Ineens werd er op mijn deur gebonkt. Toen ik die opende viel mijn schoondochter zowat hysterisch binnen. Mijn zoon vroeg of ik mee wilde komen. Op de gang vertelde hij mij dat ze lagen te lezen op bed, toen zijn vriendin ineens zei dat de muur bewoog. Hij reageerde nog laconiek dat ze een wijntje te veel had gedronken, maar toen hij keek zag hij dat een raar zwart beest zich een weg door de wand aan het vreten was. Hij had zijn schoen gepakt en sloeg het beest dood. Maar door de kracht sloeg de hak er dwars door heen en veroorzaakte een gat. Als in een Indiana Jones film kotste de muur een stortvloed van ongedierte naar buiten. Ik opende voorzichtig de deur en zag hoe de kamer leefde. Duizenden beestjes krioelden over de vloer en op de beddensprei. Toen zag ik het met eigen ogen: de muur bewoog! De schilder had gewoon over levende termieten heen gekalkt en die beestjes waren zich nu aan het loswringen. De opgetrommelde receptionist zag het ook en keek ons schouderophalend aan met een blik van: waar doe je nou moeilijk over? Dit is Afrika en dit heb je nu eenmaal hier! Ik hou niet van die blik. Die nacht kregen we gelukkig een ander hotel. Als je maar betaalt…