De tweede verdieping...

INGEZONDEN

GORNCHEM - Onlangs werd de tweede bijeenkomst van de werkgroep ‘de 4:e verdieping’ in het Gorcums Museum gehouden. De 4:e verdieping is een denkbeeldige verdieping in het museum. De werkgroep vraagt zich af welke rol de kunst zou kunnen spelen ‘in een verrommelde binnenstad’. In de zoektocht naar het specifiek Gorcumse en naar ‘een een nieuw Gorcums Icoon’ werden twee van de vier kunstenaars, die een jaar onderzoek hiernaar zullen doen, gepresenteerd. Daarna werd een bescheiden debat georganiseerd.

Bescheiden omdat er niemand van bv. de woningbouwvereniging of de Industriële Kring Gorinchem aanwezig was. Zelfs de wethouder van cultuur had voor deze avond andere bezigheden. Omdat de Rotaryclub gelijktijdig gebruik maakte van het auditorium moesten de 4:e verdieping-mensen naar de tweede verdieping van het museum verhuizen. Wat overbleef was een bont gezelschap van kunstenaars, galeriehouders, architecten en andere geïnteresseerden die hun meningen onderling mochten ventileren.

Al snel bleek enige verwarring te ontstaan over de doelstelling van de werkgroep. Gaat het om de identiteit van Gorcum, wat dat nu mag zijn, of gaat het voornamelijk om verfraaiing van gevels en pleinen? Iemand stelde volkomen serieus voor dat de kunstenaars ingeschakeld zouden kunnen worden om fietsrekken te ontwerpen. Het creëren van ludiek straatmeubilair is toch een prima taak voor de kunstenaar? Voor de makelaar in het panel ging het er voornamelijk om de binnenstad zo prettig en aantrekkelijk mogelijk te maken. Hierbij gebruikte hij zonder blikken of blozen het woord ‘COZY’. De binnenstad moest ‘cozy’ gemaakt worden. En dat was vlak nadat één van de uitgenodigde kunstenaars zijn werk gepresenteerd had; werk dat stilstaat bij onze beeldvorming van Hiroshima tot Darfur. Een diepere kloof in opvattingen over de rol van kunst is nauwelijks denkbaar.

Ook de zgn. ‘vestingkoekjes’ kwamen ter sprake. Is dat een privé-initiatief of een gemeentelijke dwaling? Van de gemeente kun je van alles verwachten - naar verluidt is het mooiste kerkje van Gorcum in de Arkelstraat verkwanseld aan een modewinkel. Verzuiling anno 2008? En één van de meest poëtische plekken van de stad is vorig jaar vakkundig geruïneerd. Op DE KLEINE LANDTONG staan nu een paar totaal uit proportie gerukte kantoorgebouwen. Als er zo nodig iets aan de landtong veranderd moest worden, was het dé gelegenheid geweest om een park, een rozentuin of desnoods een hondenspeelplaats aan te leggen. Iets waar de bewoners van Gorinchem wat aan zouden hebben. Maar nee, ondanks dat een kwart van alle kantoorgebouwen in Nederland leeg staat, moesten de laatste vierkante centimeters ook geëxploiteerd worden. Bijna zou ik met mijn trouwe wapendrager en mijn manke paard ten strijde trekken. Maar dan zou ik mijn woord breken.

Misschien is het een idee om de volgende vergadering niet op de vierde verdieping en niet op de tweede verdieping, maar gewoon op de begane grond te houden…

Niklas Anderberg