‘Ik had toch niks te doen’

19 augustus 2008 om 00:00 Nieuws

Arie en zijn vrouw Lenie vertrokken begin juli voor de 22e keer naar Noorwegen. Naar het kleine plaatsje Granvin om precies te zijn. Een tocht die ze sinds 1986 elk jaar maken. ,,Ik weet nog goed dat we de eerste keer naar Noorwegen gingen. We hadden onze speedboot mee. We waren vastbesloten te gaan varen, maar eenmaal in Noorwegen zonk de moed ons in de schoenen. Al die fjorden.. waar moesten we in hemelsnaam onze boot kwijt,’’ vertelt Lenie van Baren.

Echtpaar maakt Noors strand schoon GORINCHEM - Vakantie. Volgens het woordenboek is dat ‘jaarlijks toegekende vrije tijd voor personen in verschillende beroepen en betrekkingen, voor leerlingen enz’. Voor veel mensen betekent vakantie dan ook heerlijk luieren in de zon, even geen verplichtingen, die boeken lezen waar je maar niet aan toe kwam. Alles kan zolang het maar niet op werken lijkt. Voor veel mensen dus...maar niet voor Arie van Baren.

Door Mirjam de Swart

Moe en sjagerijnig kwam het echtpaar aan bij een camping. Deze was vol, maar verwees hen door naar een alleraardigst pension. En naar dat pension gaat het stel nu al 22 jaar. ,,Het was zo bijzonder. We hadden drie fantastische weken gehad en wilden aan het einde van onze vakantie afrekenen, maar dat mocht niet. ‘Vrienden hoeven niet met geld te betalen’ kregen we te horen. Inderdaad we waren vrienden geworden, het klikte tussen ons, maar dit was wel een heel gul gebaar.”

De gastvrijheid van de pensionhouders, de vriendschappen die ontstonden. Arie en Lenie wilden graag wat terug doen. ,,Ik ging altijd bij de vissers kijken en op een dag besloot ik een hark mee te nemen en het strandje schoon te maken. Ik had toch niks te doen. En dat ben ik vanaf die dag elk jaar blijven doen. Volgens mij laten ze het expres voor mij liggen,” lacht Arie.

Op dat moment kon Arie nog niet vermoeden dat hij met deze goedbedoelde schoonmaakactie deze zomer de krant zou halen. De lokale krant van het Noorse stadje Granvin. En uiteindelijk ook De Stad Gorinchem. ,,Ja dat is natuurlijk wel heel bijzonder, maar op een dag kregen we de mededeling dat er een journaliste zou komen om ons te interviewen. Ze stelde allerlei vragen aan ons. Gelukkig in het Engels want we spreken na die 22 jaar nog steeds geen Noors. Ze maakte ook foto’s. Op een van de foto’s zie je mij met een hark staan, maar dat is voor het eerst hoor. Mijn man mag dan wel niet stil kunnen zitten. Ik zit liever met een goed boek in de zon,” lacht Lenie.

Overigens is dit niet het enige waaruit blijkt dat Lenie en Arie niet zomaar een stel vakantiegangers zijn. De gemeenschap van Granvin heeft het paar in haar armen gesloten. Arie: ,,We worden regelmatig voor barbeques en dergelijke uitgenodigd. We hebben de gemeenschap echt goed leren kennen. Noren zijn zulke vriendelijke mensen. Helemaal niet stug ofzo want dat wordt nog wel eens gedacht. We horen er echt bij!”

Het echtpaar hoor er zo zeer bij dat zij zelfs aandeel hebben in een brug die in Granvin ligt. ,,Ja dat is ook al weer zo’n bijzonder verhaal”, lacht Arie. Ik kreeg tijdens één van de vakanties te horen dat er een brug zou komen, maar dat er nog geen geld genoeg was. Ik vroeg hoeveel het was en dat bleek mee te vallen dus besloot ik mee te betalen aan de brug.” Dezelfde brug zette Arie tijdens een andere vakantie in de verf. ,,Ze hadden zelf een deel gedaan, maar wisten dat ik weer zou komen. Toen ik aankwam werd er bijna direct en kwast in mijn handen geduwd.”

Of ze volgend jaar weer naar Granvin gaan? Zonder twijfel antwoord het stel bevestigend. Maar ik moet wel toegeven dat de reis e naar toe mij steeds meer tegen begint te staan. Maar aan de andere kant Noorwegen is zo mooi. Ik krijg nog steeds een brok in mijn keel van al dat natuurschoon.”