Neven samen in selectie Schelluinen

SCHELLUINEN - Na een teleurstellend seizoen zag Schelluinen maar liefst acht spelers vertrekken. Daarvoor in de plaats vroegen vier spelers overschrijving aan naar de eerste klasser. De rest van de selectie wordt aangevuld met talentvolle eigen kweek. Opmerkelijke naam bij de nieuwkomers is die van spits John Wijnbelt. Hij keert niet alleen terug op het oude nest, maar speelt voor het eerst in zijn carrière samen met zijn jongere neef Michael Kooijman. Beide neven hebben het volste vertrouwen in de huidige selectie en het komend seizoen.

Door Gerard Droog

Het is donderdagavond druk op het trainingsveld van eerste klasser Schelluinen. In een partijvorm zet trainer Edin Curic de laatste puntjes op de i. De beker staat voor de deur en over een kleine twee weken gaat de bal weer rollen in de competitie. Na een wisselend, maar vooral teleurstellend seizoen, is men op Sportpark Scalune weer toe aan wat succesjes. Maar liefst acht selectiespelers verlieten de Schelluinse hoofdmacht. Daarvoor in de plaats kwamen Iordanis Moschatsis van GJS, Jaimy Bakkenes en Yoeri Duijzer van Unitas en John Wijnbelt van Stedoco.

Voor de laatste betekent het niet alleen een weerzien met zijn oude club, maar ook dat hij voor het eerst in zijn carrière gaat samenspelen met zijn neef Michael Kooijman, die aan zijn derde seizoen op de Schelluinse Sportlaan begint. ,,John is een echte aanwinst voor ons, een ervaren balvaste spits met een enorme handelingssnelheid. Wij hebben nog nooit in een elftal samengespeeld, ondanks dat we beiden zijn begonnen bij SVW. Op zich logisch, John is zes jaar ouder en speelde al bij de senioren toen ik nog in de jeugd tegen een bal aantrapte,"vertelt Michael Kooijman.

Mooie dingen

Naast John en de drie andere jongens maken dit seizoen vijf spelers uit de eigen kweek de stap omhoog. ,,Tijdens de trainingen merk ik nu al dat de sfeer top is binnen de selectie. Dat was vorig seizoen wel anders. Ondanks dat we toen best veel voetballend vermogen hadden, was de sfeer niet om over naar huis te schrijven. Op het trainingsveld en tijdens wedstrijden werd er veel op elkaar gemopperd en gescholden. Vreemd genoeg konden we het daarna weer goed met elkaar vinden. Dat gezeik is nu niet meer aan de orde. We coachen en stimuleren elkaar nu, in plaats van elkaar naar beneden te halen. Dat is het grote pluspunt van de huidige selectie. Het klikt gewoon. Voor mij is het nu een kwestie om een basisplaats af te dwingen. Als John weer fit is, kunnen er dit seizoen mooie dingen op Scalune gebeuren,” vervolgt hij zijn betoog.

De nieuwe aanwinst John Wijnbelt traint nog apart van de selectie: ,,Het is mijn hamstring, een oude blessure die me ook vorig jaar vaak buiten de basiself van Stedoco hield,“ laat de Gorcumer weten. Tot zijn negentiende speelde hij voor SVW, waarna hij de overstap maakte naar Schelluinen, waar hij drie seizoenen speelde. Daarna verdedigde hij nog twee jaar de kleuren van Stedoco en is nu weer neergestreken op vertrouwde bodem.

Prima trap

,,Het is of je weer in een vertrouwd nest terecht komt. Ik heb hier veel vrienden en natuurlijk is het leuk om samen met mijn neefje Michael in één elftal te spelen. Hij is pas negentien, maar een absoluut talent. Hij heeft nog anderhalf seizoen voor de A1 van FC Den Bosch gespeeld. Ik vraag me wel eens af of hij daar niet te vroeg mee gestopt is en waar hij dan nu als voetballer had gestaan. Als hij de dingen laat die ik altijd heb gedaan, zoals lekker stappen, kan hij nog ver komen in het voetbal. Hij is snel, heeft een prima trap en is een speler met behoorlijk wat techniek in zijn bagage."

Wijnbelt vervolgt: ,,Wij komen uit een hechte familie, mijn vader is de broer van zijn moeder. Daarnaast wonen we ook nog eens naast elkaar op Gorinchem-Oost. Ik stap regelmatig bij Michael binnen om de boel even op stelten te zetten."

De Gorcumer gaat deze week naar een specialist in Almelo voor de behandeling van zijn hamstring. ,,Die blessure heeft me zeker vorig jaar parten gespeeld bij Stedoco, waardoor ik weinig aan spelen toekwam. Eigenlijk was het een teleurstellend seizoen voor mij, maar ook voor die club. Ik wil zo snel mogelijk fit zijn en aansluiten bij de selectie. Ook moet ik nog zo’n kilootje of vijf aan vakantieplezier zien kwijt te raken,"lacht hij.

,,Ik proef een prima sfeer en een goede mix tussen ervaren spelers en spelers uit de eigen kweek die dit jaar de stap omhoog maken binnen de selectie. Zelf speel ik komend seizoen het liefst als rechtsbuiten of in een twee spitsen systeem, maar dat is aan de trainer. Wij kunnen best eens voor een verrassing gaan zorgen in de eerste klasse. Ambitie heb ik genoeg. Ik ben een hele slechte verliezer. Kan daar echt niet tegen en ga dan tot het randje en soms er net overheen,” laat hij met een brede lach weten.