'Topfit en boordevol energie'

GORINCHEM - Wie in Gorinchem en omstreken de naam Bert Vreeswijk hoort, legt direct de link met sportieve successen. Niet geheel onterecht. Want als atleet zette Bert een groot aantal noemenswaardige prestaties neer. Zo heeft hij op Hawaï meermaals de loodzware triatlon die er wereldwijd is, de Ironman, met succes volbracht. Reed hij in zowel 1985 als 1986 de Friese Elfstedentocht uit. Ook heeft hij een aantal malen het Nederlands kampioenschap triatlon en meerkamp bij de Masters (40+) op zijn naam staan. Daarnaast werd hij in de jaren negentig als bondscoach aangesteld door de Nederlandse triatlonbond. Als 'regelneef' bij atletiekvereniging Typhoon zet hij zich sinds jaar en dag voor de vereniging in. En als leraar op het Wellant College is hij inmiddels ook al niet meer weg te denken. Tevens is hij nog altijd actief als atleet en zet nog steeds de nodige prestaties neer. Hoogste tijd om richting atletiekvereniging te joggen en nader kennis te maken met Bert Vreeswijk.

Door Roy Pellikaan

,,Ik ben geboren op 11 juli 1950 en heb mijn jeugd doorgebracht in Gorinchem, West II. Ik was als jochie een beetje een einzelgänger die gek was van de natuur. Waar andere buurtkinderen gingen voetballen of belletje trekken, was ik altijd op zoek naar avontuur. Kano’s bouwen om met vriendjes de rivier over te varen, boomhutten bouwen en ga zo maar door. Na de basisschool ging ik naar de LTS. Ik was op die leeftijd nogal een handig ventje, dus die keuze lag voor de hand."

CIOS

,,Na de LTS, op mijn zeventiende, ben ik als scheepstimmerman in Hardinxveld gaan werken. Dat heb ik maar twee jaar gedaan, want kwam erachter dat dit niet het werk was dat ik de rest van mijn leven wilde blijven doen. Na lang afwegen heb ik de keuze gemaakt om naar het CIOS te gaan. Ik wilde dolgraag verder in de sportwereld. Dus deed ik de toelatingstoets bij het CIOS. Daar slaagde ik met vlag en wimpel voor. Er was echter één probleempje: ik had niet de vereiste vooropleiding. Om deze alsnog te halen ben ik drie jaar lang, twee avonden per week, naar de avond-MAVO in Rotterdam gegaan. Om dit te bekostigen had ik een baantje op de tekenkamer van Wigro."

,, Uiteindelijk ben ik dus alsnog toegelaten tot het CIOS en heb daar de mooiste tijd van mijn leven meegemaakt. Ik denk daar nog steeds met ontzettend veel melancholie aan terug. Leren en sporten tegelijk, het kon niet beter. Na het CIOS ben ik de onderwijsakte gaan volgen, want ik had op het CIOS al gemerkt dat het lesgeven in de sportrichting mij wel heel erg trok. Niet lang daarna werd ik werkzaam als invallend sportdocent op de openbare MAVO hier in Gorinchem, dit heb ik één schooljaar gedaan. Daarna ben ik nog werkzaam geweest op een school in Rotterdam, waarna ik met mijn huidige baan als sportdocent op de LAS in Gorinchem, nu het Wellant College, aanving.

Typhoon

,,Op mijn vijftiende liep ik al, op mijn oude gympies, meermaals per week een rondje Schelluinen. Niet veel later ben ik via vrienden in contact gekomen met atletiekvereniging Typhoon. Ik vond de sport direct fantastisch en was gelijk verkocht. Daarnaast bleek ik ook wel het nodige talent te bezitten. Op mijn zestiende liep ik mijn eerste wedstrijd: de UN Stadionloop. Een wedstrijd die gelopen werd door een paar duizend scholieren. Al vallend kwam ik als derde over de finish. Mijn knieën waren kapot gegaan van de val op het asfalt. Maar ik kreeg een prachtig klein bekertje waar ik nu, na al die jaren, nog altijd zeer trots op ben. Vele medailles die ik in mijn loopbaan als atleet won heb ik weg gedaan, maar dit trofeetje heb ik altijd zuinig bewaard. Dit was het begin van een lange en succesvolle atletiekcarrière."

,,Ik ben ontzettend gepassioneerd en gedreven, in alles wat ik doe. Het vak sportdocent is de mooiste baan die ik me kan voorstellen. De hele week heb ik een fantastische groep leerlingen tegenover me en wat is er nou leuker dan je kennis en enthousiasme overbrengen op anderen? Ik ben een onwijze sportgek en als je dan op deze manier van je hobby je beroep kunt maken is dat fantastisch."

Stimulans

,,Ik ben inmiddels 60 jaar, maar moet er voorlopig nog niet aan denken om met dit vak te stoppen. Mede ook omdat ik het gewoon nog heel goed kan vinden met de jongelui van tegenwoordig en met mijn collega’s, dit is ook zeker een stimulans voor mij om lekker te blijven doen wat ik altijd gedaan heb. En als sportman ben ik inderdaad ook nog altijd zeer actief, dit heeft wederom met passie en plezier te maken. Ik ben, zeker gezien mijn leeftijd, nog topfit en boordevol met energie. Dus waarom zou ik dan stoppen met iets waar ik en goed in ben en nog zoveel plezier aan beleef?"

,,Daarnaast heb ik drie fantastische dochters en een vrouw die minimaal net zo sportief en gek van sport zijn als ik, dus ook van huis uit wordt het gestimuleerd om vooral te blijven doen wat ik nu doe. Kortom: zolang mijn lichaam en gezondheid het toelaten ben ik meermaals per week te vinden in zowel de sportzaal van het Wellant College als op de atletiekbaan van Typhoon. Die gezondheid en fitheid hou ik, voor zover mogelijk, zelf onder controle. Door te letten op wat ik eet en elke dag minimaal 2 uur gedisciplineerd te trainen, kan ik op mijn leeftijd nog doen waar ik plezier aan beleef en waar ik goed in ben."

Motto

,,Als ik goed nadenk kom ik tot meerdere motto’s die mij typeren en die ik met de lezers wil delen: 'Met balans in je leven vind je rust en voldoening.' 'Geniet van de kleine dingen in het leven.' 'Maak elke dag tot een feestje.' En gericht aan alle jeugd: 'Een langzaam groeiende boom kan uiteindelijk de hoogste worden.' Waarmee ik aan wil geven, dat zelfs al kom je op het gebied van talent tekort, geef niet op. Door inzet, discipline en doorzettingsvermogen kan je bereiken wat je maar wilt.