‘Deze ‘snapshots’ zijn juwelen’

14 december 2010 om 00:00 Nieuws

Het Gorcums Museum heeft een dikke primeur te pakken. Volgend jaar wordt deze hedendaagse kunstenaar 70 jaar. In zijn woonplaats Leiden worden dan diverse exposities georganiseerd. Maar nu is dankzij Bert Biemans, als kunsthistoricus verbonden aan het Gorcums Museum, het oeuvre van Hakkaart hier nu al te zien. Voor de officiële opening was zo veel belangstelling dat uitgeweken moest worden naar de Grote Kerk, waar verscheidene deskundigen hun licht over het werk van Hakkaart lieten schijnen. Roger van Boxtel had de eer de tentoonstelling officieel te openen.

Fer Hakkaart spreekt tot de verbeelding GORINCHEM - ,,Fantastisch, het kan niet beter.” Vol trots bekijkt de 69-jarige Fer Hakkaart uit Leiden samen met familie en vrienden zijn overzichtstentoonstelling in het Gorcums Museum. ,,Wat een prachtzalen,” zegt hij. ,,Hier komt het werk echt goed uit de verf. De sfeer, de warmte, en de ambiance, geweldig.”

Hakkaart noemt in zijn eerste reactie direct de locatie, het mooie van het Gorcums Museum en de Grote Markt waar een kleurrijk gezelschap over de ijsbaan zwiert. Hij schildert veelal realistisch en kleurrijk, met een subliem oog voor detail. De sfeer en ambiance, de Gorcumse couleur locale, zijn hem niet ontgaan. Hij wordt door deskundigen niet voor niets ‘voyeur van het volk’ genoemd.

Het naoorlogse straatbeeld, hoe mensen zijn, is voor Hakkaart de laagdrempelige bron van inspiratie. Of hij nu door zijn woonplaats Leiden loopt of een kijkje neemt op de camping of bij de majorettes, het lijkt wel of hij een momentopname maakt van wat hij ziet. Tot in de puntjes uitgewerkt, pietje precies, zo mooi of lelijk kunnen gewone mensen vaak zijn. Ieder schilderij toont een verhaaltje dat de aanschouwer zelf, met een glimlach, kan invullen. Het werk spreekt tot de verbeelding en dat maakt zijn tentoonstelling juist zo leuk. Zo stond Roger van Boxtel net iets langer stil bij zijn favoriete schilderij ‘Op weg naar de automatiek’; meid met dikke billen achterop de brommer bij vriend met frikadellen in het vooruitzicht.

De kunstkenners legden dat ‘voyeur van het volk’ bij de opening van de tentoonstelling mooi uit. ,,Fer Hakkaart kijkt toe, zonder emotie. Hij kruipt niet ‘in de huid van’, maar schildert altijd beshouwend,” aldus Bert Biemans. Jan van Rijckevorsel heeft een boek over het hele oeuvre samengesteld. Hij schetste in zijn toespraak een overzicht van het werk van Hakkaart. Na de academie in Den Haag werkte hij al direct professioneel met ,,een technische en inhoudelijke volwassenheid op het encyclopedische af,” aldus prees Van Rijckevorsel. Vanaf zijn twintigste jaar werkte Hakkaart steeds realistischer, maar vanaf de jaren zeventig wordt het werk tot kubistisch aandoend abstract met rijke invloeden van de kunst uit Oceanië, onder andere Nieuw Guinea. Vanaf de jaren negentig wordt het werk dan weer realistisch, maar dan uitbundiger en nog kleurrijker. Van Rijckevorsel noemde in dit verband ook de vele tekeningen en schetsen, nu op de zolderverdieping van het museum te zien, die als een lijn de ontwikkeling van het werk van Hakkaart laten zien. Het boek ‘Hakkaart’ met bijdragen van de kunsthistorici Hans Sizoo en Dirk Smidt verduidelijken dat allemaal.

Maar het leukst is de tentoonstelling simpelweg te gaan bekijken en de fantasie een vrije loop te gunnen. Roger van Boxtel had die pret al. ,,Ik heb niks met Leiden, maar deze ‘snapshots’ zijn stuk voor stuk juwelen.”