Dromen van profcontract

Gorcumse pokerspeler Karim El Hassani wint groot toernooi in Valkenburg

GORINCHEM - Karim El Hassani noemt zich zelf een semiprofessioneel pokerspeler. De 34-jarige Gorcumer droomt van een profcontract. De wereld over reizen om grote toernooien te spelen. Het begin is er. Eind vorige maand won hij een zogenoemd Euregio Poker Challenge-toernooi in het casino in Valkenburg waar hij 163 tegenstanders aftroefde.

door Jan Volwerk

Karim El Hassani is niet verslaafd aan poker. Hij is ook geen gokker. ,,Verslaafden en gokkers leven met de dag. Maken hun laatste winst in één keer op en verliezen weer alles. Moeten wachten op hun loonstrookje om weer te kunnen gokken. Het zijn vaak de mensen die hun geld vroeger in de fruitautomaten gooiden. Toch kan ook ik me een leven zonder poker niet meer voorstellen, maar ik wil er wel geld aan overhouden. Ik wil er op den duur van kunnen leven. Overleven in deze wereld, waar de concurrentie nooit slaapt, is hard werken. Ik lees veel pokerboeken om steeds weer nieuwe kennis te vergaren. Ik kwam er in de loop der jaren achter dat mijn tegenstanders dat ook deden. Topschakers kennen ook alle openingen van de beste grootmeesters uit hun hoofd,'' zegt de in Marokko geboren en in Amsterdam opgegroeide El Hassani.

,,Pokeren is hard werken'', vindt El Hassani. ,,Na het winnen van het toernooi in Valkenburg was de euforie groot. Het besef dat ik bijna tweehonderd mensen had verslagen was onbeschrijfelijk heerlijk. Misschien vergelijkbaar met het scoren van een winnende treffer in een stadion met 60.000 mensen op de tribune. Ik ging in elk geval helemaal uit mijn dak. Maar mentaal was ik op. Echt op. Het toernooi duurde wel acht uur met maar vier breaks van tien minuten. Steeds weer zit je aan een nieuwe tafel met voor jou totaal onbekende mensen. In het pokeren moet je tijdens het spel je tegenstanders leren doorgronden en sla je alle eigenaardigheden van iedereen in je hoofd. Je moet kunnen zien wanneer mensen bluffen of wanneer juist niet. Dat vergt een enorme inspanning en hakt er mentaal behoorlijk in. Eén klein foutje is fataal. Of pokeren een geluksspelletje is? Als ik met jou één hand speel, is de geluksfactor 99 procent. Als ik de hele avond met je speel, is de factor geluk nog maar 0,01 procent. Dan ken ik jou, ken ik je maniertjes, weet ik welke kaarten jij in je handen hebt. Daarom is mensenkennis zo belangrijk.''

El Hassani woont vanaf de brugklas van de middelbare school in Gorinchem. ,,Ik was geen jongen van de sporten in groepsverband. Nog steeds niet. Kaarten doe ik vanaf mijn vijftiende. Toepen, zwikken en ook al pokeren. Vanaf 2006-2007, toen de populariteit van de pokerspelvorm Texas Hold'em, door de live-televisie-uitzendingen bijna explodeerde, ben ik mij serieus in die sport gaan verdiepen. Heel veel kijken en dan zelf spelen. Texas Hold'em is een speltype waarbij er vijf kaarten open op tafel liggen en twee eigen kaarten gesloten blijven.''

El Hassani speelt regelmatig zogenoemde cashgames in casino's. ,,Voor het geld. Niet voor de erkenning en niet voor een mooi verhaal. Je speelt je potjes en vertrekt weer. Toernooien spelen zoals in Valkenburg is het mooiste dat er is. Ik kan nu eindelijk ook eens een trofee aan mijn vrienden laten zien. Pokeren op het internet is niet mijn ding. Je ziet je tegenstander niet. Spanning en druk is er ook niet. Als je verliest kun je zo weer een nieuw spel spelen. In een toernooi lig je er bij één fout direct uit.''

El Hassani, die zijn pokerleven combineert met de baan in de horeca in Gorinchem, zit in Gorinchem niet meer zo vaak achter een pokertafel. ,,In Gorinchem ken ik bijna iedereen en weet ik ook hun financiële situatie. Heel vervelend als je geld van iemand wint van wie je weet dat hij zijn auto amper kan af betalen. Ik speel het liefst tegen mensen die ik niet ken. Als je dan wint, voel je in elk geval geen pijn.''

Het zit ook wel eens tegen. ,,In pokertaal noemen ze dat een downswing. Dan lijkt de hele wereld tegen jou gekeerd. Heb je een goede kaart, heeft je tegenstander net een betere. Alle beslissingen die je neemt, pakken fout uit. Die periode heeft bij zo'n vijf weken geduurd. Nu gaat het al anderhalf jaar goed.''

El Hassani zou het liefst alleen nog maar met pokeren bezig zijn. Als prof overal in de wereld de grote toernooien aflopen. ,,Misschien gebeurt dat nog wel eens. Ik werk er hard voor. Ik ga de komende tijd op wat grotere toernooien spelen in België en Frankrijk. En binnenkort staan de masterclassics in Amsterdam op het programma.''