Jan de Groot en Martin Struijk

7 maart 2012 om 00:00 Achtergrond

Beide heren kijken afwachtend naar elkaar, nadat beleefd aardigheden zijn uitgewisseld. De beslissing van de Raad van State heeft de scherpe randjes van de discussie gehaald, want er hoeft niet meer getwist te worden over een ja of nee, maar nog altijd ligt de kwestie gevoelig.

GIESSENBURG - ,,De munt kon naar de ene kant vallen maar ook naar de andere kant. Helaas hebben wij aan het kortste eind getrokken’’, aldus Martin Struijk, voorzitter van Hart voor het Groene Venster. Hij heeft het over de uitspraak van de Raad van State afgelopen 22 februari: de gemeente Giessenlanden mag de geplande drie windmolens op de grens van Giessenburg en Hardinxveld bouwen. Het Kompas nodigde wethouder Jan de Groot en Struijk uit om nog eenmaal van gedachten te wisselen over de veelbesproken turbines. Door Annika Both

Struijk herinnert zich een van zijn bezoeken aan het gemeentehuis. ,,Ik kwam bezwaar indienen. De boeren maakten zich toen grote zorgen over de karkassen van vogels op het land. De vogels worden namelijk geschept door de wieken en vallen dan dood naar beneden. Als de koeien het vervuilde gras opeten, worden ze ziek. Wij kregen antwoord per brief en lazen met verbijstering: ‘Koeien eten geen vlees’. Begrijpt de gemeente wel hoeveel emotie er speelt? Heeft de gemeente wel enig begrip voor de situatie van de omwonenden daar?’’

Het verhaal van Struijk zet de toon voor het verdere gesprek. Tegenstanders van de turbines in het Groene Venster noemen de werkwijze van de gemeente Giessenlanden oneerlijk. Zij voelen zich machteloos en miskend. ,,Juridisch gezien heeft de gemeente misschien de juiste procedures gevolgd, maar moreel niet. Er is hier geen sprake van fair play.’’ Struijk doelt op de voortijdig afgegeven verklaring van geen bezwaar door de gedeputeerde. ,,De Provinciale Staten hadden nog geen beslissing genomen over de studielocaties, de gedeputeerde had dit zoals afgesproken moeten afwachten.’’ De wethouder springt in. ,,Op een later moment is die discussie over de plaatsing van windturbines aan de randen van het Groene Hart ontstaan. De gemeente had de procedure toen al afgerond. Het college van b en w verleende de bouwvergunning op basis van de geldende regelgeving en dit besluit is geaccordeerd door Gedeputeerde Staten.’’ Strijk kan het niet geloven. ,,Natuurlijk is dit informeel besproken. Toch gaat de gemeente door met dit project. Dat noem ik bestuurlijk opportunisme.’’

Op 22 februari beslist de Raad van State dat de windturbines gebouwd mogen worden. De gemeente valt niets te verwijten, zij heeft de juiste procedures gevolgd. De Provinciale Staten had de gemeente rekenschap moeten geven van het veranderd beleid, maar heeft dit nagelaten. De Gedeputeerde Staten had toen al de verklaring van geen bezwaar afgegeven. Struijk klinkt beteuterd. Hij zucht en laat zijn handen op schoot vallen. ,,Het hing dus om een briefje.’’

Kleur

Wat betreft het onderwerp duurzame energie in de Transformatievisie Merwedezone is Giessenlanden voortvarend te werk gegaan. De Merwedezone moet ruimte bieden aan een capaciteit van 40 megawatt aan duurzame energie. Voormalig wethouder Berend Buddingh (PvdA) was toen een groot voorstander van de windmolens. Uit zijn tweets blijkt dat hij dat nog steeds is. ,,Wij moeten ons steentje bijdragen.’’ Buddingh ligt in die tijd hevig onder vuur. Het is nu aan VVD-wethouder De Groot om het beleid van toen verder uit te voeren. ,,Dat doe ik los van welke kleur. Je voert uit wat de raad besloten heeft. Daar verbind je je als college aan.’’

Zorgen

De Groot meldt dat de turbines zo efficiënt mogelijk zullen draaien, volgens het rapport van de exploitant. ,,Daar zijn allerlei randvoorwaarden, zoals slagschaduw en geluidsoverlast bij inbegrepen.’’ Struijk vindt dat de wethouder wel erg veel vertrouwen stelt in de exploitant. Hij beschuldigt de wethouder ervan niet naar de context van het project te kijken. ,,De turbines worden minstens vijf keer zo groot als de kerktoren van Giessen-Oudekerk. Mensen schrikken straks, want ze hebben zich niet gerealiseerd dat ze zo groot werden. Het verpest het cultuurhistorisch landschap. Bovendien wordt er geen rekening gehouden met de omwonenden, die net de ellende van de Betuwelijn achter de rug hebben. Zij hebben net hun planschadevergoeding daarvoor binnen.’’ De wethouder reageert: ,,Het algemeen belang gaat boven het individueel belang. Daar zijn bewoners niet altijd mee eens, maar ze hebben er wel mee te maken. Wij gaan zeker niet voorbij aan de zorgen van de omwonenden, want we hebben sterke randvoorwaarden gesteld wat betreft de overlast.’’ Het stoort Struijk dat de wethouder niets zegt over de planschade. De Groot antwoordt meteen. ,,Daar schakelen wij een onafhankelijk bureau voor in om de schade objectief te kunnen bepalen. In het verleden hebben wij nog nooit een advies daarover afgewezen. Dit is voor mij een hele gewone procedure. Vanwege de vanzelfsprekendheid heb ik het niet aangehaald.’’ De voorzitter van Hart voor het Groene Venster vindt dat hij in dit geval beter moet communiceren dat mensen hier aanspraak op kunnen maken.

Protest

De bouwvergunning voor de windmolens is inmiddels afgegeven. Volgens exploitant Wim Meerkerk van Giessenwind staan de turbines er medio 2013. De vereniging Hart voor het Groene Venster laat het er echter niet bij zitten. Struijk kan niet meer protesteren tegen de komst van de windmolens, maar tekent nog wel protest aan tegen de werkwijze van de gemeente en de provincie over de gevolgde procedures. ,,Ik deponeer een klacht bij de Ombudsman en zoek nog naar andere manieren om deze kwestie aan de kaak te stellen. De molens houden we niet meer tegen, maar het beleid wel. Hopelijk doet het iets voor de toekomst.’’