Objecten van Vera Galis schitteren in museum

GORINCHEM - Wie het stadhuis binnenloopt ziet meteen na de draaideur rechts dat immense kunstwerk van Vera Galis staan. Wie even goed kijkt verwondert zich over de ambachtelijke expertise waarmee de metalen draden tot een innige koepelvorm aan elkaar verbonden zijn. Alsof je een buitenstaander bent van iets waar je letterlijk niet in kan kruipen.

Door Everdien Hamann

'Doet me niks', kan je denken. Maar een volgende keer vallen ineens die bijzondere lichtwerking op het blinkende metaal en het lijnenspel van schaduwen op. Dan kan je er ineens wel in, deelgenoot van zijn. Telkens weer is het anders. En als het kunstwerk uiteindelijk ooit weg van deze plaats zou zijn, dan zou je het verschrikkelijk missen. Zo is het werk van de Gorcumse kunstenares Vera Galis. Zij exposeert haar objecten - grote en kleine - nu drie weken lang in het Gorcums Museum. ,,Een korte tentoonstelling,'' zegt conservator Piet Augustijn. Dus wie deze bijzondere moderne kunst wil zien, moet er snel bij zijn.

Tijdens de drukbezochte opening van de expositie afgelopen zaterdag legde Piet Augustijn het een en ander uit over het werk van Vera Galis. Hij 'volgt' haar al jaren en noemt direct de sleutelwoorden van deze kunst: Openheid, transparantie en ruimtelijkheid. ,,Vroeger was het werk van Vera Galis meer gesloten, maar in de loop der jaren steeds opener. Het lijkt wel of ze uit haar schulp kruipt.''

Het zijn lijnen en vlakken van roestvrij staal, koper, messing, alpaca en bladgoud. Kleurverschillen ontstaan door materiaalgebruik en door licht en schaduw. ,,De beelden zijn strakke, compacte vormen opgebouwd volgens een systeem, waarbij ritme, herhaling en veelheid aan details borg staan voor heldere, levendige beelden,'' legt Augustijn uit. ,,Enerzijds roepen veel werken associaties op met architecturale vormen als gebouwen en bruggen, anderzijds worden juist de vormen uit de natuur zoals kristallen en honingraten in herinnering geroepen.''

Groter geheel

Vera Galis werkt vaak in opdracht. Sommige werken zijn heel groot, vullen een ruimte of een hele wand. Maar in het museum zijn nu ook veel kleinere en soms hele kleine fragile werken in vitrinekasten tentoongesteld. Het lijkt wel of de kleine werken schaalmodellen zijn voor de grote of omgekeerd. Maar de maat van de objecten doe er wel toe. ,,Het is natuurlijk een verschil of je er omheen kan lopen of dat je het in je handpalm kan bekijken,'' legt Vera Galis uit. ,,Maar als je jezelf als onderdeel van een groter geheel ziet, dan kan wat klein is groot worden en wat groot is klein worden. De maat speelt dus eigenlijk helemaal geen rol, of juist de hoofdrol.''

Dat kunnen bezoekers van het museum nu dus zelf gaan ontdekken. De objecten groot en klein zijn qua vorm begrensd, maar het doorzetten van de lijnen is onbegrensd.

De tentoonstelling duurt tot en met 21 oktober.