PREMIUM ARTIKEL
Lokale journalistiek uit Gorinchem

Stoofpotje voor Bob

Column
Foto: Jos Huibers
2 jan 2021, 16:01
Afbeelding
Vanaf de Wal

Zo zijn er mensen, die met hun hond omgaan als waren het vreemdgevormde harige kinderen, die extra liefde en zorg behoeven. Voor zover ik kan waarnemen zijn deze mensen oververtegenwoordigd in het volksdeel der oudere dames, die ofwel kinderloos zijn gebleven, ofwel in een chronisch legenest-syndroom zijn blijven steken. Zij vertroetelen hun trouwe viervoetertje - ‘zoveel liever en trouwer dan mensen’ - met volledige overgave. Het beest huist permanent bij hen op de warme schoot, eet bij hen aan tafel, slaapt bij hen in bed, draagt in winter een op maat gemaakt winterjasje en krijgt met Kerstmis een kleurig, puntig kerstmutsje op het hoofd. Het hondje in kwestie laat zich dit, schijnbaar vrijwillig, genoeglijk welgevallen en paradeert als een klein kerstmannetje of vrouwtje parmantig achter haar innig bezorgde hondenmoekje aan.

Mij is een dergelijke vorm van dierenliefde helaas niet gegeven, ik heb mijn hond - inmiddels hondje - vooral uit eigenbelang: je moet er mee naar buiten, vermits hij anders poept en plast in huis, en je blijft zodoende in beweging en onder de mensen. Zonder hond kom ik zelden of nooit tot een vrijwillig blokje om. En het is immers gezond om in ..

Deel dit artikel via: