‘Kinderen leren programmeren, daar word ik blij van’

In Gorinchem wonen tal van mensen die zich op allerlei manieren vrijwillig inzetten. Deze mensen maken de stad en daarom zetten Vrijwilligerssteunpunt en De Stad Gorinchem ze middels deze serie in het zonnetje. 

GORINCHEM Max Stoltenborgh (23) is mentor bij CoderDojo. Hij kreeg een ‘halve midlifecrisis’ op zijn negentiende, grapt hij. Na studierichting-omzwervingen langs civiele techniek en docent natuurkunde zit hij nu in het derde jaar van software development. ,,Dat past beter bij mij. En in dit vrijwilligerswerk kan ik de kennis van wat ik zelf geleerd heb, meteen weer doorgeven.” 

door Levien Vermeer

Bij een ‘Dojo’ leren jongeren tussen de vijf en zeventien jaar programmeren, websites bouwen, apps ontwikkelen, programma’s en games maken. Het is ‘een programmeerclubje voor kinderen, met mentoren die er iets meer van weten’ noemt Max het zelf, en legt de naam van de club uit. ,,Coder komt van coderen, dat is een ander woord voor programmeren, en ‘dojo’ is een zaal waar Japanse vechtsport beoefend wordt, maar ook een plek om te leren.” 

Elke maand komen ze bij elkaar in bibliotheek AanZet in Gorinchem, maar vanwege de coronamaatregelen al een tijd niet meer. De vacature voor mentor vond hij op de site van Vrijwilligerssteunpunt Gorinchem. ,,Die vraag sloot aan bij mijn persoonlijke interesse.”

SUPERLEUK Toen hij stage liep voor zijn studie natuurkunde op een middelbare school, merkte hij al snel dat hij daar niet gelukkig van werd. ,,In een klas raak ik het overzicht kwijt. Bij CoderDojo begeleid je één-op-één. Je helpt de kinderen op weg, en als ze iets willen weten komen ze naar je toe. Het is superleuk om te doen. Ik word er blij van als een kind echt iets heeft geleerd.”

Max vertelt wat hij nog meer aantrekkelijk vindt aan het mentorschap: ,,Zowel de kinderen als de mentoren ontmoeten anderen met dezelfde passie en laten elkaar zien waar ze mee bezig zijn.” Programmeren is een van zijn favoriete activiteiten geworden. ,,Je maakt meteen tastbaar wat je hebt gedaan, dat vind ik het mooie aan programmeren.” Max woont thuis met beide ouders en twee jongere zussen. Hen hoeft hij niet vaak te helpen met computerzaken. ,,Meestal komen ze er zelf wel uit, dus dat is prima. Mijn tante heeft weleens een vraag, dan ga ik even langs, want dat is gemakkelijker uitleggen.”

PROGRAMMEREN GEEN JONGENSDING Programmeren is niet per se een jongensding volgens Max, ook al zijn de jongens in de meerderheid op de club. ,,Het gaat om simpele logische stappen, die kan iedereen volgen, dus meisjes ook.” Max heeft al wel een jongetje met talent gespot. ,,Toen ik het programmaatje zag van dat jochie, dacht ik: als jij zo doorgaat, zie ik je later wel ergens developer worden.” 

Op de basisschool was Max zelf nog niet bezig met ‘applicaties bouwen’ en ‘open source software’. ,,Mijn interesses ontwikkelen was toen niet echt zo’n ding voor mij.” CoderDojo heeft maar één regel: ‘Boven alles: wees cool! Pesten, liegen en andermans tijd verspillen is niet cool.’ Wil je ook mentor worden, dan heeft Max nog een tip: ,,Je moet niet bang zijn voor kinderen, al heb ik nog geen echt vervelende kinderen meegemaakt hoor. En je hebt geduld nodig.” 

Meer informatie: www.coderdojo.nl