Stichting Hospice Gorinchem
Haarstaat 29 te Gorinchem
hospice-gorinchem.nl
0183 406 040
Stichting Hospice Gorinchem Haarstaat 29 te Gorinchem hospice-gorinchem.nl 0183 406 040 Suzanne Heikoop | SHe Fotografie
Vrijwilliger in beeld

Iets halen door te geven; Jasper Links (49) is vrijwilliger bij Hospice Gorinchem

26 maart 2021 om 12:23 Mensen

GORINCHEM Hospice Gorinchem biedt palliatieve terminale zorg aan ongeneeslijk zieke mensen. In het Bijna-Thuis-Huis aan de Haarstraat staan vijf bedden. Zo’n zestig vrijwilligers houden de zorg draaiende. Jasper Links (49) uit Werkendam is nu ruim vier jaar vrijwilliger bij het hospice. ,,Mijn tante, waar ik heel close mee was, werd tot haar einde verpleegd in een hospice. Ik had daar hele warme herinneringen aan. Het was een bijna thuis-ervaring en als ik ooit het lef had, leek me dit een mooie manier om er op een laagdrempelige manier voor anderen te zijn. In 2017 fietste ik door de stad en zag het bordje ‘hospice’ in mijn ooghoek. Ik ben herstellend van een burn-out en wilde voorzichtig wat vrijwilligerswerk op gaan pakken. Ik besefte me dat er altijd mensen zijn die het zwaarder hebben dan ik. Dat was een extra motivatie om aan te bellen en me aan te melden. Er volgde een intensieve cursus waarbij ik comfortabel gemaakt werd met het werk. Ik had nog nooit een volwassen persoon uit bed gehaald, eten gegeven of een kunstgebit gepoetst. Ook besefte ik me dat ik billen af moest vegen. Ik heb drie kinderen, dus was wel iets gewend, maar hiervoor moest ik wel een drempel over. De cursus zat vol nieuwe ervaringen en handige technieken om het voor de gasten zo comfortabel mogelijk te maken. Na afronding mocht ik aan de slag, ik werk nu iedere week één of twee keer als zorgvrijwilliger.”

Geen dienst is hetzelfde. ,,Ik laat me verrassen. Soms is een dienst rustig, de andere keer heel hectisch. We zijn erop gericht om alles zo huiselijk mogelijk te houden. Soms nemen gasten een eigen kast of stoel mee, er is ook ruimte aan de muren. Wil een gast pannenkoeken? Dan worden die gebakken. Een praatje? Geen probleem. We hadden hier een tijdje een eenzame man. Hij bloeide helemaal op door de liefdevolle zorg en werd een heel vertrouwd gezicht in huis. Als we de telefoon kwijt waren, wist hij waar het apparaat lag. Hij hoorde er helemaal bij. Soms hoor ik, als ik door de gang loop, zijn stem nog wel eens in mijn hoofd. Ik had echt wel een band met deze man.”

Is het werk bij het Hospice niet heel heftig, zeker als je herstelt van een burn-out? ,,Er is in dit huis veel ruimte om emoties toe te laten, je mag hier jezelf zijn. Natuurlijk weet je dat je mensen naar hun einde begeleidt, maar je mag wel onderdeel zijn van de liefdevolle en rustige manier waarop dat gebeurt. Dat is heel waardevol. Je kunt hier echt iets halen door te geven. Het proces van aftakeling maakt veel indruk, het is werk met een lach en een traan. Gelukkig voert de lach de boventoon, samen met de gasten en andere vrijwilligers. Daarnaast zijn mensen zo dankbaar voor het werk dat je doet, dat werkt bij mij heel positief. Ik voel me waardevol. Als iemand overlijdt doet me dat verdriet, je hebt toch een band opgebouwd. Toch verzachten de goede herinneringen aan hun laatste tijd het verdriet wel. Als collega’s hebben we er alles aan gedaan om er wat moois van te maken.”

advertentie
advertentie