De gedragskundigen, zowel de daartoe opgeleiden als alle anderen, die zich, door schade en schande kundig achten op het gebied van andermans gedrag, hebben het dezer dagen wederom deksels druk met voorspellingen en verklaringen. Hoe, is de grote vraag, gaan wij, de mensen, zich gedragen, nu de lockdown haar einde nadert, casu quo versoepeld is. Kunnen wij de gaandeweg herwonnen vrijheid eigenlijk wel aan, of is zorg geboden. Geraken wij verlamd van stress en doodsangst bij het binnentreden van een volle winkel of het naderen van een vol terras of werpen wij ons volslagen roekeloos in zweterige, onbeschermde mensendrommen op overvolle stranden, winkelstraten, evenemententerreinen, campings, glampings, cultuurhallen en vliegtuigen? En wie doet de nazorg als het mis gaat. En zijn wij op deze nazorg voldoende voorbereid en ingericht? Zijn er voldoende terzake opgeleide deskundigen, dan wel lieden, die zich op basis van hun bijzondere levenservaring terzake deskundig achten, om de praatprogramma’s te vullen.
Vooralsnog duurt de polemiek voort over de vraag, hoe het komt, dat de besmettingscijfers, u weet wel, qua corona, zo spectaculair afnemen, ofwel afgenomen zijn. Voor velen is dat het resultaat van adequate overheidsmaatregelen en het vaccinatiebeleid, het succes van de Pfizer mRNA- vetbolletjes, die reeds - eenmaal, tweemaal - in menig bovenarm..
