Maaltijdbezorgers

Toen ik zaterdagavond nog een rondje liep met man en hond scheurde hij voorbij. Amper zestien jaar oud. Op zijn elektrische fiets op weg naar een stel hongerige Gorcumers. Een warme maaltijd op zijn bagagedrager, mobieltje in de hand. Effe snel oversteken, dat kan nog net. Maar de iets te scherpe bocht daarna gooide roet in het eten. Zo rijd je nog fier rechtop rond, zo lig je dwars over het fietspad. Tijd om de lichamelijke schade op te nemen is er niet. Mobiel wordt snel van de grond geraapt, stuur wordt recht gezet en zoef... daar gaat ie weer. Dat de klep van zijn maaltijdkoffer achterop zijn bagagedrager door de val opengesprongen is, heeft hij niet door. Hoe de maaltijd er uit ziet als hij hem straks bij de klant heeft bezorgd, valt te raden. Tenminste, dan hopen we maar dat de maaltijd halverwege zijn dodemansrit niet ergens in de berm is beland.

Het is niet de eerste bezorger die tijdens zijn werk een flinke uitglijder maakt. En vast ook niet de laatste. Afgelopen week botste een pizzabezorger met flinke vaart tegen een boom, zo lezen we op de facebookpagina van De Stad Gorinchem. Waarom de bestuurder de macht over het stuur verloor is onbekend, valt er te lezen in het bericht. Dat er met een flinke snelheid werd gereden, blijkt wel uit het feit dat de scooter zwaar beschadigd raakte en de bestuurder door ambulancepersoneel moest worden nagekeken. Volgens mij hoef je geen raketgeleerde te zijn om te bedenken hoe dit ongeluk heeft kunnen gebeuren. Nog even snel het adres checken op je mobiel, flink gas geven, want de mensen wachten op hun bestelling en dan duikt er ineens een boom op. Maar goed, ik zit niet bij de politie dus ik zeg er eerlijk bij: het is een aanname.

Maaltijdbezorgers zijn al lange tijd een grote ergernis. Althans de rijstijl van veel maaltijdbezorgers is een grote ergernis van velen. Ook in Gorinchem. Dat blijkt wel uit de reacties op Facebook onder het bericht over de gecrashte maaltijdbezorger. ,,Rijden als gekken. Nemen geen gas terug in bochten. Rijden als gekken. nemen geen gas terug in bochten”, schrijft Toos Lamers. Johan Verhoef schrijft: ,,En wat dacht je van de telefoon in hun handen tijdens het rijden.” En ook Herma Verhoeven is duidelijk in haar oordeel: ,,Rijden ook als gekken, zal niet de laatste zijn.”

En dat vrees ik ook. Het zal zeker niet de laatste zijn. Zolang wij eten blijven bestellen en verwachten dat de maaltijdbezorger bij voorkeur binnen een kwartier bij ons voor de deur staat, blijven deze jongens en meiden risico’s nemen. Niet zo zeer omdat ze ons de maaltijd zo erg gunnen, maar vooral om hun baantje hen lief is. Want voor hen zo tien anderen die wel het risico durven nemen. Misschien moeten we daar eens wat meer aan denken als we weer eens een maaltijd laten bezorgen die we het liefst direct willen kunnen nuttigen.