Elly Coumans, vrijwilliger bij Stichting Hospice Gorinchem
Elly Coumans, vrijwilliger bij Stichting Hospice Gorinchem Suzanne Heijkoop
Vrijwilliger in beeld

Ik ben van betekenis

16 september 2021 om 08:32 Zorg

Elly Coumans (73) ging tien jaar terug met pensioen, maar was nog jong en vitaal genoeg om te werken. Een vriendin werkte als vrijwilliger bij Stichting Hospice Gorinchem. ,,Na een gesprek met haar werd ik ook enthousiast.”, vertelt Elly. ,,Ik wilde graag nog van betekenis zijn. Het is bijzonder om bij mensen te mogen zijn in de laatste fase van hun leven. Dood is voor mij van kinds af aan iets wat bij het leven hoort, het is geen taboe. Maar wat kom je in een hospice tegen, wat kun je betekenen voor de mensen en hun naasten? Ik meldde me aan en de starttraining en stage gaven al best een beeld van het werk.”

In de praktijk ervaarde Elly echt hoe het werk is en wat het met haar doet. ,,Na tien jaar vind ik het nog steeds mooi en fijn om te mogen doen. Ik heb ervaren dat het zeker niet alleen draait om het helpen van anderen, maar er zit ook een component eigenbelang in. De voldoening dat je iets kunt betekenen, dat je collega’s hebt en het leven meer leert waarderen en relativeren. Ik heb ook geleerd om minder te oordelen. Er komen veel gasten en families langs en iedereen gaat op zijn eigen manier om met het naderende einde. Soms loopt het stervensproces anders dan ik zou denken, maar voor de ander is dat misschien wel beter. Als vrijwilligers krijgen we ook vaak dankbaarheid terug. Mijn vader komt uit Limburg en één van de gasten vroeg of ik Limburgs kon zingen. Dat deed ik en sindsdien vroeg ze er iedere keer om. Het is jammer dat er geen beeld is van hoe ze keer op keer straalde, maar die momenten vergeet ik nooit. Natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten. Op kerstavond heb ik met een meneer en zijn zussen ‘stille nacht’ gezongen, dan staan ook bij ons de tranen in de ogen. Of het kindje van vijf die vroeg of zijn moeder een sterretje werd. Dan breekt je hart. Die emotie hoort ook bij het werk, maar het mag niet zo zijn dat je iedere keer in tranen uitbarst. Er moet een balans in zijn. Als ik binnenloop veeg ik mijn voeten en laat ik de buitenwereld op de mat achter, als ik naar buiten ga doe ik hetzelfde met de binnenwereld. Als ik één van de twee niet meer los kan laten, is het tijd om te stoppen. Als dingen me niet meer raken, is het ook klaar.”

In de tien jaar zijn er honderden gasten overleden. ,,We hebben aandacht en zorg voor iedereen, of men nu rijk of arm is en wat voor overtuiging iemand ook heeft. Bij ons hoeft ook niets meer. Mensen komen er tot rust en mogen hun wensen uitspreken. Een dame wilde bijvoorbeeld iedere dag een kroket. We hoeven er niet meer naar te kijken of het wel gezond is, dus die kroket kwam er. Mensen hebben vaak al weinig eetlust, dus het eten moet wel aantrekkelijk zijn.”

Elly vindt het werk in de Hospice afwisselend, iedere dienst is weer anders. Na een moeilijke situatie is het goed om daar even met een collega of coördinator over te praten. Het is nog steeds fijn om daar te werken en zolang ik kan, blijf ik me inzetten voor de Hospice.” Stichting Hospice Gorinchem Haarstaat 29 te Gorinchem hospice-gorinchem.nl 0183 406 040

advertentie
advertentie