Wat staat daar nou?! Staaf

Ik lees of hoor het wel vaker; als mensen hun afkeur uitspreken over de corona-zelftest verandert dat flinterdunne wattenstaafje ineens in een stok of een staaf. Stokken en staven die volgens deze tegenstanders niet, zoals de handleiding voorschrijft, voorzichtig in de neus moeten worden gestoken, maar in de neus moeten worden gedouwd. Ja, die tegenstanders weten van iets dat misschien niet heel erg prettig is, heel gemakkelijk een zeer traumatische ervaring te maken.

Zo ook Maarten. Hij reageert onder het bericht dat scholen na de kerstvakantie weer opengaan voor alle kinderen. Wel zullen veiligheidsmaatregelen blijven gelden tegen het coronavirus, zoals dus het preventief testen twee keer per week. Maartens reactie: ,,Prima, maar geloof maar niet dat m’n kind een staaf in z’n neus krijgt.”

In eerste instantie is er met deze reactie weinig mis. Het gaat hier immers om een advies vanuit de overheid en het doen van een zelftest is en blijft vrijwillig. De discussie barst pas echt los als docente Ilma zich in het hol van de leeuw durft te begeven. Wat volgt is een klassiek voorbeeld van waarom je beter geen discussie aan kunt gaan op Facebook.

Ik vind het heel dapper van Ilma dat ze deze Maarten probeert uit te leggen waarom het voor haar als docent fijn is als kinderen twee keer per week preventief een zelftest zouden doen. Ze schrijft: ,,Als minimale mantelzorger vind ik het veel prettiger wanneer de snotterende leerlingen die mijn lokaal passeren me kunnen melden dat hun testje negatief was. En dat geldt voor veel klasgenoten ook.”

Ondanks haar goede argumenten kan ze Maarten echter niet overtuigen. Want wat Maarten in zijn kop heeft, heeft ie niet in zijn kont. En dus stelt hij de deskundigheid van Ilma ter discussie, geeft hij een sneer over de vele weken vakantie die docenten hebben en verdraait hij haar woorden. Kortom, er wordt een hoop geroeptoeterd door Maarten, maar een echt gesprek wordt er niet gevoerd.

Nee, Maarten vindt het vooral egoïstisch van de docente. Bovendien weigert hij zijn kinderen in angst te laten leven. Maar angst waarvoor? Voor dat minuscule wattenstaafje? Voor het vroegtijdig ontdekken van een eventuele besmetting met corona? Angst voor het verkleinen van de kans op een uitbraak op school? Angst voor onderwijs dat door te testen zoveel mogelijk ongehinderd door kan gaan? Ik weet werkelijk waar niet met welke angst zijn kinderen dreigen op te groeien door dit advies om preventief te testen.

Ik vind het knap dat Ilma keer op keer haar standpunt aan Maarten probeert duidelijk te maken. Mensen als Maarten zitten naar mijn idee niet op Facebook om naar anderen te luisteren, die zitten op Facebook om hun mening te verkondigen. Die willen niet, zoals Ilma, een onderdeel zijn van de oplossing; die willen vooral klagen en naar anderen wijzen. Wat mij betreft ben je dan een deel van het probleem.

Mirjam