Buurvrouw Bep, zij van driehoog in het naastgelegen portiek, giechelt erbij. “Ik had nog nooit van het woord gehoord”, zegt ze, “Klimaatstresstest. Ik heb het woord opgezocht in de Dikke van Dale, die mijn Henk nog steeds in de boekenkast heeft staan. En het staat er niet in, klimaatstresstest, wat ik je brom. Hoe verzinnen ze het ook, een klimaatstresstest, daar hoorde je vroeger toch nooit iets over. Ze zeggen dat, als het weer zo warm wordt, alle bruggen in Gorinchem niet meer dicht kunnen. Omdat het metaal dan uitzet, of zoiets. En dat, als het weer eens heel hard regent, de halve stad een paar meter onder water loopt. Ja, ook de benedenstad, waar wij wonen, geloof ik.
Gelukkig wonen wij hoog in de flat, toch. Vanaf de derde verdieping ben je wel veilig, denk ik. Ik zei al tegen Henk, we moeten maar een klein reddingsbootje op het balkon leggen, haha. Voor als we boodschappen nodig hebben. Afijn, je kan er maar beter niet teveel aan denken, dat vind ik dan. Het zal onze tijd wel duren, denk je niet, buurman.” ..
