Gorinchemse docenten staan vol passie voor het klaslokaal
Gorinchemse docenten staan vol passie voor het klaslokaal Kevin de Bruin

Gorinchemse docenten staan met passie voor de klas

22 mei 2019 om 11:29 lokaal

GORINCHEM Te lage salarissen, een enorme werkdruk, weinig waardering en veel te weinig docenten. Verschillende klachten schetsen een negatief beeld van het vak. Steeds minder mensen kiezen ervoor om de jeugd les te gaan geven. Is er dan geen positieve kant aan het lerarenvak? Die is er wel degelijk!

door Kevin de Bruin

Positieve verhalen schuilen achter de enthousiaste docenten van verschillende scholen in Gorinchem. Leerkrachten bevestigen dat overal wel docenten zijn die met een enorme passie voor de klas staan. Annemarie van Esch, Nanda Kamphuis en Omar Yacoub zijn drie van deze docenten. ,,Je werkt echt met mensen die de toekomst gaan maken", vertelt Van Esch. Waar Van Esch onder andere dramalessen geeft op het Fortes Lyceum, geven Nanda Kamphuis en Omar Yacoub verschillende vakken op het Omnia College. Ze zijn echte duizendpoten en staan geven dezelfde klassen zowel biologie als bijvoorbeeld maatschappijleer.

Alle drie zijn ze het over één ding ééns: leerkracht is één van de mooiste vakken die er bestaat. Zij en velen mede-docenten betreuren het dan ook dat het steeds lastiger is om geschikte docenten te vinden. Van Esch: ,,Ik begrijp het als iemand twijfelt of hij of zij wel docent wil worden. Maar dat is zonde!"

Zelf had zij zich voordat ze voor het eerst aan haar werk begon, één ding voorgenomen: ze wilde absoluut niet voor de klas staan. ,,Ik moest er niet aan denken: duf aan zo'n bureau zitten. Elke schooljaar dezelfde lesstof behandelen." Haar beeld van het vak is nu flink veranderd. Alhoewel er een vast lespakket is wat je geeft, is absoluut geen enkele les hetzelfde. Van Esch merkt dit met de stukjes die ze leerlingen tijdens de dramalessen uitvoeren. ,,Je voert wel eens dezelfde opdracht met meerdere groepen leerlingen uit, maar uiteindelijk zal iedereen die opdracht anders invullen." Van Esch geniet er ontzettend van als de leerlingen hun talenten tonen. ,,Al helemaal als je ziet dat leerlingen steeds meer gaan durven." Uiteindelijk is ze blij dat ze niet naar vooroordeel heeft geluisterd.

Nanda Kamphuis hoopt dat meer mensen hun vooroordelen over het docentschap laten varen. Zelf haalt ze onder andere veel plezier uit haar werk met de verschillende plus-klassen op het Omnia College. Dit zijn speciale groepen waarin vluchtelingenjongeren extra aandacht krijgen om zo een achterstand in te kunnen halen in hun kennis van de Nederlandse taal. ,,Al die leerlingen moeten aan het einde van de rit dezelfde lesstof beheersen als leerlingen die niet in de plus-klas zitten." Dat vraagt de nodige aandacht van de gepassioneerde docenten van het Omnia College.

Ze merkt dat sommige leerlingen daar meer begeleiding bij nodig hebben dan de ander. ,,Als docent is dat een leuke uitdaging." Ieder kind heeft een andere lesmethode nodig, zodat die op zijn eigen tempo op het gewenste niveau komt. Als docent probeert ze zoveel mogelijk aan te sluiten op de belevingswereld van haar leerlingen. ,,Als je zelf het gevoel hebt dat een les telkens saai is, dan pak je het als docent verkeerd aan. Je kunt je dan beter afvragen of je niet iets structureel verkeerd doet tijdens je werk."

Volgens Yacoub vergt het een bepaalde instelling om een inspirerende les neer te kunnen zetten. ,,Niet iedereen heeft het in zich om docent te worden, maar als je het overweegt dan past het waarschijnlijk al wel bij je." Het voornaamste wat een docent moet kunnen, is de wil opbrengen om iets goeds voor een ander te doen. Voor Yacoub gaat lesgeven sowieso verder dan enkel het klaslokaal staan en je kennis overdragen. ,,Je mag dan wel niet écht de ouder zijn, soms voelt het wel zo. Leerlingen brengen het gros van hun doordeweekse tijd binnen een klaslokaal door."

Hij merkt dat de tijd dat leerlingen op school aanwezig zijn hij ze soms dingen moet leren die ze thuis niet meekrijgen. Bij de vluchtelingenleerlingen die op het Omnia les krijgen is het soms zo dat de ouders thuis geen of matig Nederlands spreken en ook de Nederlandse cultuur en het onderwijssysteem niet helemaal begrijpen. Yacoub is zelf van Marokkaanse afkomst. In veel gevallen helpt dit wanneer hij in gesprek gaat met bijvoorbeeld de ouders van leerlingen.

,,Je bent buiten het klaslokaal ook docent", vult Kamphuis aan. Regelmatig komt het voor dat ze in haar vrije tijd nog leerlingen en hun ouders in de supermarkt tegenkomt. Ze blijft dan vaak nog even om een praatje te maken. ,,Je merkt dat ouders erg blij zijn met de aandacht die je aan kun kinderen schenkt." Uiteindelijk betaalt dat zich ook terug in het enthousiasme van ouders. Stel dat er ergens een schooluitje is, dan zijn er altijd ouders die zich aanmelden om bijvoorbeeld te helpen rijden. Ook zijn er ouders die door het enthousiasme van de docenten zelf ook enthousiast worden. Soms helpen ouders door dat enthousiasme zelfs nog mee als hun eigen kinderen al van de school af zijn.

Yacoub merkt dat dit het logische gevolg is van vaak contact met ouders opzoeken. ,,Ouders gaan zelf ook inzien dat je lesgeeft voor de goede ontwikkeling van een kind." Samen met de ouders werken de docenten toe naar een toekomst waarin leerlingen blij zijn met alle vaardigheden die ze op school hebben opgedaan. Samen met de ouders zijn leerkrachten voor een groot deel verantwoordelijk voor de opvoeding en ontwikkeling van leerlingen. Of dit nu is door een leerling extra aandacht te geven bij taalonderwijs, of door te helpen bij het ontwikkelen van iemands sociale vaardigheden. Van Esch: ,,iemand verder leren komen, is het mooiste aan het vak docent." Yacoub en Kamphuis zijn het hier volledig mee eens. Yacoub: ,,Je geeft als docent leerlingen vaardigheden mee, waar ze de rest van hun leven nog gebruik van kunnen maken."

Annemarie van Esch: ,,Als je het als docent goed doet, dan geef je ze een steuntje in de rug zodat ze na jouw lessen zichzelf kunnen blijven ontwikkelen." Ze geeft aan dat ze erg trots is op wat oud-leerlingen soms na hun examen weten te bereiken. Zelf noemt ze oud-leerlingen Manon Piket en Suus Hoppenbrouwer als voorbeelden. Beide leerlingen hebben onder andere tijdens de middelbare school steeds meer hun passie voor theater ontdekt. Ze vind het fascinerend dat beiden op een theater gerelateerde vervolgopleiding zijn aangenomen. Manon studeert aan de Frank Sanders Akademie en Suus aan de Koningstheateracademy. ,,Op het moment dat ik les aan ze gaf, had ik al het idee dat er veel talent in deze meiden schuilde." Ze is dan ook erg trots op Manon en Suus. ,,Mij maakt het blij dat ik daar een aandeel in had."

advertentie
advertentie