Kort verhaal: Nieuwe vloeren

Bob zag hoe ze haar hand in haar broekzak stopte om de sleutels te zoeken. Ze had weer een te strakke broek aangetrokken waardoor ze hem er met twee vingers uit moest vissen. Voordat ze de sleutel in het slot stak keek ze even om en glimlachte naar hem. Ellen opende de voordeur en stapte hun nieuwe huis binnen. Hij volgde haar naar de keuken en zette een fles champagne op het aanrecht. Hij keek minzaam in het rond; meer dan een miljoen had het hen gekost en nog zag het er gedateerd uit. Desondanks opende hij de fles en schonk de glazen in. De drank schuimde en drupte op de eikenhouten vloer. Ellen wilde al een doekje pakken, maar hij zei: ‘Laat maar schat, dit gaat er toch allemaal uit,’ hij knikte naar de vloer en stampte nog even met zijn voet op de grond.‘Hoor je dat? Er zit zelfs nog een kruipruimte onder.’
Over een paar maanden zou hier een betonnen vloer liggen en dan zou alles er weer strak en modern uit zien, dacht hij.

Iets meer dan honderd jaar geleden, in de tuin van datzelfde huis, zette Jacob zijn spade tegen de buitenmuur. Hij opende de achterdeur en liep voor de laatste keer door het huis naar voren. Hij had alle vloerplanken eruit gehaald, want in de oude zaten talloze gaatjes; houtworm. Hij had ze net voor de warme maanden vervangen zodat ze zich niet nog verder konden verspreiden. Voordat iemand weer naar de planken om zou kijken was hij allang dood. Hij stapte de straat op en liep richting de Visbrug, ondertussen kijkend naar het laden en lossen van de schepen aan de kade. Hij liep op een groepje schippers af en vroeg of één van hen naar de overkant ging.

Bob kwam binnen in een wolk van stof. Hij moest over de loopplanken lopen om niet in de kruipruimte te vallen. Hij had een berichtje gekregen van de aannemer of hij wilde komen kijken, want ze hadden iets bijzonders gevonden.
‘Uitstekend, daar ben je! Raad eens wat we hebben gevonden?’
Bob antwoordde niet, hij hield niet van spelletjes.
‘We hebben iets gevonden op de onderkant van een van de vloerplanken.’
Hij keek verwachtingsvol naar Bob, maar die reageerde niet.‘Nu gebeurt dat wel vaker, timmermannen laten vaak instructies achter op planken, bijvoorbeeld in welke volgorde de planken zijn gelegd, maar dit is wel echt iets anders.’
Hij pakte de plank en liet hem aan Bob lezen.