Afbeelding
Gertjan Dolislager

'Het is de tijd van mijn leven geweest'

2 juli 2019 om 17:22 Nieuws

GORINCHEM 50 jaar werkzaam en betrokken bij een bedrijf: het is uniek en daarom stonden en staan Eije Schmaal een aantal verrassingen te wachten. Zo was er dit interview onder het genot van koffie en gebak met zijn naam als logo erop. Daarop volgde een gezellige lunch met oude vrienden. In augustus, als Van Boven Kunststoffen industrie en projectbouw 68 jaar bestaat, wordt hem iets aangeboden.

Eije Schmaal 50 jaar bij Van Boven Kunststoffen

Eije Schmaal (69), geboren en getogen in Meerkerk, volgde na de lagere school technisch onderwijs in Gorinchem. Na school voer hij eerst op een sleepboot en kwam daarna op de Gorcumse melkfabriek terecht. ,,Daar had ik het reuze naar mijn zin", vertelt Eije. ,,Op een dag kwam daar de ondernemersvereniging van Gorcum op bezoek en de directeur zei: 'Dit is een boerenjongen en die kan alles. Ik was daar toen blikcontroleur en moest de rondleiding verzorgen. Na afloop kreeg ik een kaartje van een man en die zei tegen me dat ik diezelfde avond moest bellen. Zeker in die tijd, eind jaren 60, deed je dat dus ook." Het kaartje bleek van Jaap van Boven te zijn, die vroeg of Eije niet bij hem wilde werken. Die wist niet of hij dat wel wilde, maar na een bezoek aan kantoor en het bedrijf en natuurlijk het bespreken van het salaris, stemde Eije toch toe. ,,Jaap van Boven zei ook nog: 'Als je hier komt werken en je kunt alles automatiseren, dan krijg je van mij een witte jas en dan word je chef.' Ik had lang haar in die tijd en m'n mond best bij me, maar ik dwong toch ook respect af."

Het loopt voortvarend bij Van Boven. Eije neemt op instructie van Jaap van Boven diens zoon Frits onder zijn hoede en dat die twee erg goed kunnen 'akkederen' had Jaap juist ingeschat.

Begin 1979 werd de zaak overgenomen door Frits van Boven. Dan breekt eind 1979 grote brand uit en het bedrijf wordt volledig verwoest. ,,Mijn dochter zei: 'Papa's fabriek is afgebrand en nu heeft hij geen werk meer.' Nou, we gingen er tegenaan en maakten lange dagen, overdag op kantoor en 's avonds tot een uur of elf, twaalf in de fabriek aan het werk. En de volgende ochtend waren we weer om vijf uur present." Frits nam hem in die periode op in de directie als technisch directeur. Glimlachend: ,,Die witte jas heb ik nooit gekregen, maar ik kreeg wel een stropdas."

Eije's gezicht straalt: ,,Vanaf dat moment gingen we echt sturen en veranderen. Frits van Boven, René Janssen en ik. Ik deed van alles. Jaap van Boven zei al dat ik alles kon maken wat mijn ogen zagen en zo heb ik aan het begin van de automatisering gestaan. We maakten eerst golfplaten met de hand en lichtplaten werden met de hand geblazen, dat is nu volledig geautomatiseerd: robots sturen de machines, die we zelf hebben ontwikkeld. We werken niet meer met glas, maar met lichtdoorlatend kunststof." Zoals de website het stelt: Bij Van Boven worden producten als lichtkoepels, lichtplaten, lichtstraten, lichtwanden, overkappingen en deurluifels volledig naar wens gemaakt. Daarnaast blijft men ontwikkelen en innoveren. Eije bedacht er zelf de slogan bij: 'Het daglicht komt 'Van Boven'.

In 1999 nam Eije samen met René Janssen het bedrijf over. In 2008 ging hij een tijdje alleen door, omdat Janssen helaas overleed. Na een wat onrustige periode stonden drie werknemers op en vroegen of zij niet iets konden betekenen voor het bedrijf. - is het misschien een idee om hier even hun namen te noemen? -

Zo gingen we met z'n vieren verder. Deze drie vormen nu de directie en ik ben parttime adviseur. Dat bevalt goed. Het is wel moeilijk om los te laten en om helemaal langs de zijlijn te staan. Daar heb ik zelf voor gekozen, maar Van Boven is mijn kindje, hè. Maar nu is het ook tijd om te gaan genieten." Dat gaat Eije doen met zijn vrouw, hun dochter en haar man en hun twee kinderen.

Gevraagd naar de mooie momenten in de afgelopen 50 jaar, dan noemt Eije meteen het sociale karakter van het bedrijf, dat inmiddels 54 werknemers telt. ,,Eind jaren 70 hielden we bingoavonden voor de bejaarden, daar kwamen zoveel mensen op af, daar moesten we gewoon mee stoppen. Met de personeelsvereniging, waar ik ook al die jaren deel van uitmaakte, maakten we mooie reisjes. Het is echt één grote familie, er is grote saamhorigheid. En er gebeurde ook altijd wel iets geks bij Van Boven. We zijn natuurlijk afhankelijk van de bouw en tijdens een strenge winter lag het werk dan stil. Toen kwamen we op het idee om polyester boten te gaan bouwen. Staan we op de Hiswa, verkoopt Jaap vijf van die boten. Maar we hadden helemaal geen tijd om die dingen te bouwen!" Het mooiste project in die jaren, zeker gezien de manier waarop Eije het vertelt, was het overkappen van het AMC in Amsterdam. ,,Een megaproject van bijna 4 miljoen, waarvan anderen zeiden dat we het nooit zouden kunnen. Maar we bouwden het van maart tot en met december 2000 en de directeur was zo tevreden over het werk en de werkhouding van onze monteurs, dat hij een feest organiseerde. We hebben ook de overkapping gedaan van een winkelcentrum in Nieuwegein, maar dat AMC-project, dat vergeet ik nooit meer."

advertentie
advertentie