Naar het schijnt was Lale Gül deze week in het Woerkums Literair Café in Sleeuwijk. Voor een lezing. Onze wethouder van Zanten was er ook. “Of haar boek ‘Ik ga leven’ bijdroeg aan de emancipatie van Turkse vrouwen”, vroeg hij zich af. Lale dacht van wel, ik denk van niet. Ik denk, dat het boek slechts de vooroordelen over Turkse moeders bevestigt. Ik heb het boek namelijk gelezen, een jaar geleden of zo. Ik vond het een slecht boek, waarin opgezwollen, bombastische zinnen zich afwisselen met nietsontziende scheldkannonades en fantasieloze seksscènes. De - tussen de regels door - welwillende en redelijk begripvolle ouders worden meedogenloos neergehaald door de chagrijnige, nare puber Lale, die weinig reflectie toont op haar eigen gedrag. En ik ben dus geen Turk, maar een sproetige Hollandse kaaskop. Ik heb me verbaasd afgevraagd, waarom het boek zo goed verkocht en verkoopt en zelfs genomineerd is voor de Publieksprijs en ik kon slechts bedenken, dat wij Hollanders graag boeken lezen, die het vooroordeel over Turkse gezinnen bevestigen. Ware het boek geschreven door een streng Christelijk of Reformatorisch meisje, dat in het thuisgezin veel korter werd gehouden dan de puber Lale in haar gezin, een meisje dat ook niet op haar zestiende met jongens mocht slapen of zich laveloos mocht drinken in kroeg of café, dan was de bestsellerstatus nimmer bereikt, laat staan de nominatie voor de Publieksprijs. Omdat wij zulks niet willen lezen over witte, brave, hardwerkende en fatsoenlijke Nederlanders. Omdat wij graag dingen lezen, zien of horen, die onze nare ideeën bevestigen. Wat mij betreft is Lale Gül niet nodig voor de emancipatie van de Turkse Nederlander. Integendeel.
Minstens zo treurig is het bericht, dat het GroenLinks niet gelukt is om kandidaten te vinden voor een plaats in de Gorcumse gemeenteraad en daarom niet meedoet aan de komende verkiezingen in Gorinchem. Ik vind het zeer verontrustend nieuws. Dat in een tijd, dat de aarde schokt, grote gebieden uitdrogen of in brand staan, even grote gebieden ond..
