Vanaf de Wal

12 april 2021 om 17:22

Mensen vragen weleens aan me: ,,Wat denkt u, meneer Huibers, zou het wat voor mijn zoon of dochter zijn om BOA te worden?"

Scan de qr-code en lees direct de opmerkelijke dingen die Jos Huijbers hier in zijn column over te zeggen heeft.

Het kind heeft het namelijk net niet in zich om politieagent te worden, maar heeft daarentegen wel een enorme opsporings- en handhavingsbehoefte. Dus, wat denkt u?'

Hoewel ik altijd een beetje verlegen werd van deze vragen - wat weet ik immers van de essentie van het Bevoegd Opsporingsambtenarenvak - gaf ik toch bijna altijd een positief advies. "Het lijkt mij een prachtig en passend ambt voor jullie wakkere knaap of stoere meid”, zei ik dan ferm. Er is immers grote behoefte aan BOA's, omdat steeds meer mensen moeite hebben zichzelf en elkaar te handhaven en op te sporen.

Echter, de laatste tijd, in coronasferen en lockdowntijden, heeft mijn twijfel omtrent een dergelijk beroepskeuzeadvies immense proporties aangenomen. Je zou immers toch BOA moeten zijn in deze tijd in deze stad. Ik bedoel, werd je, als hondstrouwe BOA zijnde, in vroeger tijden vooral op pad gestuurd om foutparkeerders te betrappen en loslopende honden te spotten en de baasjes te beboeten, dan wel voor de allerlaatste maal ernstig te waarschuwen, in de huidige tijd word je er, door stadsbestuur, op uit gestuurd om ‘funshopbevorderende activeiten de kop in te drukken’. Ik stel me voor dat ze tijdens het ochtendappèl door de bevoegde BOA-commissaris - of door burgemeester zelf - aldus zijn toegesproken: “Beste helden van het handhavingsgilde, laat vandaag de honden en hondjes maar een dagje lekker vrij los lopen, maar richt u alert en scherp op het de kop in drukken van alle funshopbevorderende activiteiten in de anderhalve winkelstraat, die we in Gorinchem nog over hebben en zulks geheel volgens onze voldoende onnavolgbare interpretatie van de ietwat vage en voor velerlei uitleg vatbare landelijke richtlijnen en laat u daarbij niet verleiden tot enigerlei tact, vriendelijkheid of compassie.”

Ietwat onzeker gingen de BOA’s op pad. Zij legden elkaar uit, dat funshoppen een vorm van winkelen was, zonder duidelijk doel. Winkelen om het winkelen met als resultaat een aantal niet voorziene impulsaankopen. Dat mag dus niet. Heden mag alleen doelgericht gewinkeld worden. De klant heeft vooraf goed nagedacht, online besteld en loopt gemondkapt en rap in een streep naar de bewuste winkel om de bestelling in no-time op te halen. Daarom, moet elk bord of elke uiting, die klant probeert te verlokken ook en passant nog iets anders - niet essentieels - aan te schaffen de kop worden ingedrukt. Derhalve moeten alle sandwichborden, op straffe van fikse boetes weer schielijk in de gang gezet. Het is de winkeliers zelfs niet vergund te tonen, dat zij gedeeltelijk open zijn en de klant te verleiden, omwille van een nieuwe aankoop, een nieuw bezoek in een nieuw tijdslot te reserveren. Zodat het gegarandeerd leger dan leeg blijft in de winkels. Zodat zelfs tijdens tijdsloten slechts een halve kip rondfladdert.

Zou dat nou in elke stad zo zijn, vroeg ik me af, of heeft juist Gorinchem speciale redenen om de laatsten der winkeliers, luchthappend strijdend tegen de ondergang, de stad uit te jagen, omwille van een - Joost weet welk - hoger doel?

En dan hebben we het nog niet gehad over Rik, Pim en Hetty Pellikaan, die vechten tegen de windmolens langs de Avelingen en Gorinchem-Oost. Zij zijn natuurlijk niet tegen windmolens, welnee zeg, zij zijn juist vóór het halen van de klimaatdoelen van Parijs, maar zij vinden dit de verkeerde plek voor de molens. Windmolens zijn net vluchtelingen. We zijn er allemaal enorm voor, maar wel ergens anders. En dan maken vluchtelingen niet eens laagfrequente geluiden, ze hebben geen wieken, die tegen vogels botsen en geen rode lichtjes, die dag en nacht knipperen.

Ik bedoel maar, als je een stad moet besturen en ook nog eens naar alle belanghebbenden moet luisteren, dan schiet je niet erg op, dan gaat de vaart eruit, dan gebeurt er niks. En dan hebben we het nog niet gehad over De Nieuwe Doelen.

Jos Huibers

jos.huib@icloud.com