Afbeelding
Jos Huibers
Vanaf de Wal

Alle Rechts en GroenLinks

31 oktober 2021 om 11:37 Column

Naar het schijnt was Lale Gül deze week in het Woerkums Literair Café in Sleeuwijk. Voor een lezing. Onze wethouder van Zanten was er ook. “Of haar boek ‘Ik ga leven’ bijdroeg aan de emancipatie van Turkse vrouwen”, vroeg hij zich af. Lale dacht van wel, ik denk van niet. Ik denk, dat het boek slechts de vooroordelen over Turkse moeders bevestigt. Ik heb het boek namelijk gelezen, een jaar geleden of zo. Ik vond het een slecht boek, waarin opgezwollen, bombastische zinnen zich afwisselen met nietsontziende scheldkannonades en fantasieloze seksscènes. De - tussen de regels door - welwillende en redelijk begripvolle ouders worden meedogenloos neergehaald door de chagrijnige, nare puber Lale, die weinig reflectie toont op haar eigen gedrag. En ik ben dus geen Turk, maar een sproetige Hollandse kaaskop. Ik heb me verbaasd afgevraagd, waarom het boek zo goed verkocht en verkoopt en zelfs genomineerd is voor de Publieksprijs en ik kon slechts bedenken, dat wij Hollanders graag boeken lezen, die het vooroordeel over Turkse gezinnen bevestigen. Ware het boek geschreven door een streng Christelijk of Reformatorisch meisje, dat in het thuisgezin veel korter werd gehouden dan de puber Lale in haar gezin, een meisje dat ook niet op haar zestiende met jongens mocht slapen of zich laveloos mocht drinken in kroeg of café, dan was de bestsellerstatus nimmer bereikt, laat staan de nominatie voor de Publieksprijs. Omdat wij zulks niet willen lezen over witte, brave, hardwerkende en fatsoenlijke Nederlanders. Omdat wij graag dingen lezen, zien of horen, die onze nare ideeën bevestigen. Wat mij betreft is Lale Gül niet nodig voor de emancipatie van de Turkse Nederlander. Integendeel.

Minstens zo treurig is het bericht, dat het GroenLinks niet gelukt is om kandidaten te vinden voor een plaats in de Gorcumse gemeenteraad en daarom niet meedoet aan de komende verkiezingen in Gorinchem. Ik vind het zeer verontrustend nieuws. Dat in een tijd, dat de aarde schokt, grote gebieden uitdrogen of in brand staan, even grote gebieden onder water staan door extreme regenval en de ene wetenschapper na de andere noodkreten slaakt over ons klimaat en de teloorgang van de aarde, er in Gorinchem geen jeugdig persoon meer te vinden is voor een partij die wel een visie heeft. Dat de jongeren wegtrekken naar de populisten, die hun oor slechts laten hangen naar de hardste schreeuwers, die wél enquetes invullen. Dat er in Gorinchem geen (jonge) mensen zijn, die zich zorgen maken over en zich verzetten tegen de klimaatontkenners, die stennis maken over het voornemen om windmolens te plaatsen langs de rivier, waar het lekker waait of tegen zonnepanelen op elk beschikbaar dak. Of tegen de meedogenlozen, die zich verzetten tegen de komst van asielzoekers in een daarvoor zo geschikt gebouw. Of zijn de weldenkenden de Biblebelt ontvlucht en blijven hangen in een stad waar ze wel konden studeren. Een stad waar GroenLinks wel meedoet aan de verkiezingen en wel groot of zelfs de grootste is.

En ik ben dus geen lid van GroenLinks, dit voor de goede orde. Was ik dat wel, dan had ik graag op de lijst gewild, ook al ben ik niet jong meer. Al was het maar omwille van mijn kinderen, die nog een lange tijd op deze aarde te gaan hebben. Nee - u mag het weten - ik ben lid van een partij, die zich heeft opgesloten met de populaire jongens in een College, dat meer met de roepers van nu, dan met de toekomst bezig is. Partijen die jolijtig rondtoeren in hippe autootjes door de Gorcumse wijken of waar de een na de ander ruzie maakt, uittreedt, voor zichzelf begint en terugkeert om opnieuw te vertrekken. Omdat er niets is, dat verbindt, behalve het verlangen naar meer zetels en het wethouderschap. Gorinchem zonder GroenLinks: beschamend!

Jos Huibers

jos.huib@icloud.com