Een van de dringendste levenslessen, die mij door ouders en andere opvoeders is geleerd luidt: wat gij niet wil(t) dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet. Vaak heb ik mij afgevraagd of ook het omgekeerde geldt: wat gij graag wil(t) dat u geschiedt, onthoudt dat ook den ander niet. Maar dat was, volgens diezelfde opvoeders niet het geval. Je mag er niet vanuit gaan, dat al datgene wat jijzelf leuk vindt ook werkelijk leuk is voor een ander, ook al lijkt het jou nog zo leuk voor hem of haar. Misschien willen die kindertjes in Afrika wel helemaal niet naar school en hoeven die vluchtelingen wel helemaal geen huis.
De laatste weken, de coronacrisisweken, zeg maar, is deze levensles mij weer veelvuldig in het hoofd geschoten, nu jan en alleman over elkaar heen buitelt om ons, en dus ook mij, ongevraagd een hart onder de riem te steken. Of een riem onder het hart, dat mag ook van het woordenboek. Hierbij is de idee, dat ons in deze moeilijke tijd moed moet..
