We zijn in Lunteren, een Veluws plaatsje, waar de zondagsrust gerespecteerd wordt. Het regent er dan ook gestaag. Omdat toch iedereen binnen zit deert het niet en in de kerk is het hoog en droog.
De oververtegenwoordigde boeren in deze contreien zijn blij met elke druppel, immers, het gras is binnengehaald en met behulp van de regen dringt de gier gretiger de grond in. Het is zo’n streek, waar het altijd ruikt naar koeienpoep en waar de toeristen in een stoet van identieke grijze, elektrische scooterachtige voertuigjes verveeld over de f..