JOP in 't Haagje

16 oktober 2019 om 13:50 Column Vanaf de Wal

Was ik op zoek naar een leuk en positief stukje over de geneugten van de herfst, tref ik samen met het hondje op de Soldatenwal twee kletsnatte dames - waarvan één met omgeklapte paraplu - die geducht staan te mopperen. ,,Ik haat de herfst, ik word er verschrikkelijk depri van", zegt de een. ,,Meen je dat nou", zegt de ander, de paraplu, zeg maar. ,,Ja, dat zeg ik toch, ik sta toch niet te liegen, of wel dan", bitst de eerste. Ze wordt werkelijk depri van de herfst, dat zie je zo. ,,Komen straks die jong weer uit school, kunnen ze niet naar buiten, hangen ze een beetje stierlijk rond te vervelen, binnen." ,,Maar je kan het binnen toch gezellig maken", riposteert de paraplu, ,,een kaarsje aan, een lampje, de kachel, een spelletje, ook leuk toch." ,,Ja, jij hebt meiden, jij hebt makkelijk praten met je kaarsje en je lampje", blaft depri. ,,Je denkt toch niet dat je mijn jongens aan een spelletje krijgt? Dat denk je toch niet. En mij ook niet trouwens."

Het gesprek ontaardt – natte windvlagen trotserend – in een klaagzang over de ,,ST-dinges" ,,Die zitten alleen maar te vergaderen en te verkennen, maar iets organiseren, ho maar, zitten ze te wachten tot die jong zelf met initiatief komen of zoiets. Nou, op mijn jongens hoeven ze niet te rekenen."

Ik loop maar door, het is een beetje riskant immers om al te lang met twee dames mee te luisteren op een soldatenwal. Thuisgekomen blijkt de ST-dinges de STJJMH, de club, die zich vorig jaar via de rechtbank, ten koste van The Mall aan Gorinchem opdrong. Het interview met werker/coach en teamleider – "of hoe die klojo's allemaal heten" - wemelt van het gedrochtelijk jaren 70-jargon, dat poogt te verhullen, dat het op de kaart zetten moeizaam verloopt. Ik doe een greep:

In het groeiproces met stuipen moet het veld nog wennen aan een andere manier van doen; men is druk met het creëren van nieuwe overlegstructuren en verbeterslagen; men constateert een uitdaging in het feit, dat ook The Mall nog activiteiten biedt; men is druk met 'het uitleggen wie wij zijn'; men moet veel tijd besteden aan het vinden van een professionele balans tussen tijd en aandacht voor de doelgroep en focus op de omgeving; men heeft nog een slag te slaan met betrekking tot zichtbaarheid en men werkt hard aan het samen met anderen opdoen van succeservaringen en het opbouwen van netwerken.

Maar inmiddels weet men precies wat de jeugd nodig heeft: een plek om elkaar te ontmoeten, een plek waar ze welkom zijn. Want jongeren die gehoord en betrokken worden, zijn meer geneigd om elkaar aan te spreken op gedrag. En daarom zijn ze reuzeblij met de JOP in 't Haagje. Daar kan de broodnodige ontmoeting plaatsvinden. Onder een dakje gaat het borrelen en ontspruiten de initiatieven.

Dit soort zweverige lulkoek is koren op de molen van het politieke kartel, dat toch al elke sociaal-culturele opbouweuro weggegooid geld vindt. Ik vrees een hele hoop overlast rond de JOP. Gevolgd door meer blauw in 't Haagje. Weg met die ST-dinges, desnoods via de rechtbank.

Jos Huibers jos.huib@icloud.com

advertentie
advertentie