Verloofd: IFF- en Democraten G

Ooit bezocht ik bij tijd en wijle de maandagavond-specials in onze stadsbioscoop Roxy. Je bekeek op deze avonden, tezamen met 7, 8 of hooguit 11 andere zonderlingen een zogenaamde filmhuisfilm. Een film, de naam zegt het al, gemaakt voor een klein publiek. Filmhuisfilms gaan doorgaans over de ellende in de wereld, de andere kant, zeg maar, van de westerse zelfingenomenheid. Opmerkelijk vaak gaan ze over homoseksuelen, travestieten, transgenders, die ver weg van Nederland gediscrimineerd en mishandeld worden, over vrouwenhandel en in prostitutie misbruikte kinderen. Het schaarse filmhuispubliek is doorgaans hoogopgeleid en reeds goed ingevoerd in de wereldse ellende, waarover zij het verdriet en de verontwaardiging in het filmhuis delen. Mensen waarvoor deze films eigenlijk bedoeld zijn, gaan helaas liever naar opwindende publieksfilms in Pathé-achtige popcorn-zalen. Bij gebrek aan bezoekers is de maandagavond-special geruisloos geschrapt. Gelukkig biedt theater 't Pand wekelijks opvang aan de verweesde filmhuis-liefhebbers, een groepje, dat gemakkelijk in het zaaltje past.

Groot is dan ook de leeuwenmoed van een enthousiaste, idealistische club filmhuis-liefhebbers, om, anno 2016 op de dorre Gorcumse bodem een filmfestival te zaaien. En verdomd, van heinde en verre en zelfs uit België stroomden de zonderlingen naar het IFFG. De drie zalen zaten weliswaar niet vol, maar toch was er reden voor tevredenheid en goede hoop. Preluderend op het succes wat nog komen moest werd vorig jaar, bij de derde editie reeds naar grote namen gezocht om de besloten openingsavond te presenteren. Twan Huys bleek beschikbaar. Het zal wat subsidiegeld gekost hebben, maar wie bescheiden begint, zal nooit fameus worden.

En het lijkt nog te werken ook. In onze stad, waar in de afgelopen jaren alle volkscultuur is wegbezuinigd, waar alle buurthuizen, het Jeugdtheaterhuis, de Muziekschool, Toon je Talent, het Jeugdorkest, het Vijfzinnentheater achteloos werden afgedankt, waar de zielloos leegstaande Nieuwe Doelen vanwege te hoge kosten niet beschikbaar zijn voor het volkse Carnaval, daar kukelt en kakelt men krols als het IFFG om subsidie komt vragen.

Voor zulke initiatieven willen de Democraten G., de beweging die zegt zo goed naar de mensen te luisteren, maar vooral de eigen vrienden hoort, wél de ranke nek uitsteken. De Democraten steken de nek uit voor maar liefst € 50.000, Een bedrag, hoger dan het jaarlijks werkbudget van het Vijfzinnentheater zaliger. Met hoogverheven onbegrijpelijke fenomenen als Het Huis van Inspiratie, het Hamelhuis, de Spreekkamer van de Stad en het Filmfestival herleeft de Renaissance in de stad. Het volk balt op het kunstgras.

Let wel, ik vind het IFFG een prachtig fenomeen en de mensen die het doen vreselijk aardig en sympathiek. Ik hoop dat het nog lang en gelukkig in leven blijft. Maar hoe ver ga je omwille van het geld, dat bij anderen is weggehaald. Met een publieke verloving met Twan Huys en de Democraten G. wat mij betreft te ver.

Jos Huibers - jos.huib@icloud.com