‘Ik kijk er met veel plezier op terug’

7 augustus 2012 om 00:00 Sport

Terwijl de openingsceremonie in Londen in volle gang is en zeven jonge atleten op het punt staan de Olympische vlam te ontsteken en Nederland een week later op twee Olympische gouden medailles van Ranomi Kromowidjojo en één van Marianne Vos staat, zit Ton Langenhorst thuis in Gorinchem Oost voor de buis de verrichtingen van het Nederlands Olympisch team te volgen. Voor de Gorcumse sportarts, die vier opeenvolgende Olympische spelen deel uitmaakte van het medisch Olympisch team, een vreemde gewaarwording. ,,Dat valt wel mee hoor,’’ laat hij in zijn spreekkamer in het Beatrixziekenhuis weten. ,,Ik ga de spelen dit maal lekker thuis volgen.’’

Geen Olympische Spelen voor Ton Langenhorst GORINCHEM - Het zal even wennen zijn voor Ton Langenhorst om de spelen in Londen vanuit zijn luie stoel op de televisie te volgen. De Gorcumse sportarts was vier Olympische edities op rij als medisch begeleider verbonden aan de Nederlandse Olympische ploeg. Hij maakte hoogte- en dieptepunten mee, zoals de gouden plak van Mark Huizinga, maar ook de teloorgang van de heren volleyballers tijdens de spelen in Athene. Ondanks dat hij in de voorbereiding 365 dagen per jaar beschikbaar diende te zijn, had hij het voor geen goud willen missen.

Door Gerard Droog

Door de verscherpte regels van het IOC mogen de deelnemende landen maar een beperkt aantal begeleiders meenemen, gerelateerd aan het aantal deelnemende sporters per land. Een accreditatie voor deze spelen zat er daarom niet in voor de Gorcumer, die trouwens ook actief is binnen het voetbal. Zo keurde hij vorige maand nog de selectie van eredivisionist NAC en is hij teamarts van de kersverse topklasser Kozakken Boys. Langenhorst maakte sinds de spelen van 1996 in Atlanta deel uit van het medisch begeleidingsteam van het NOC. Vier jaar later in Sydney, was hij als sportarts toegevoegd aan de Nederlandse volleybal- en judoploeg. Aan die spelen bewaart hij trouwens mooie herinneringen. ,,Met de volleyballers werden wij vijfde, maar nog mooier was het goud dat Mark Huizinga (vorige week zaterdagavond nog te gast in het programma ‘London late night’ van Mart Smeets) daar binnen haalde bij het judo. Ik zat tijdens die finale langs de mat toen hij met een ippon won van de Braziliaan Carlos Honorata.’’

Aan de jubileum spelen in Athene heeft hij mindere herinneringen. ,,Met de heren volleyballers wonnen wij daar de eerste wedstrijd nog verrassend van titelfavoriet Rusland, maar daarna zakte het als een kaartenhuis in elkaar en werden wij uiteindelijk laatste.’’ Vier jaar geleden in Peking waar Langenhorst de beachvolleyballers, wildwaterkano’ers, schermers, tafeltennissers en een triatleet onder zijn hoede had, waren voorlopig zijn laatste spelen. ,,Ik kijk er met bijzonder veel plezier op terug,’’ laat hij weten. ,,Zo’n Olympisch dorp bijvoorbeeld, waar je met 18.000 atleten en begeleiders zit, is echt een belevenis. Moet je na gaan, 18.000 mensen, dat is half Gorinchem. Het is één grote sportfamilie. Als je namens een sportbond of het NOC gevraagd wordt deel uit te maken van het Olympisch begeleidingsteam, zeg je geen nee. De spelen zelf zijn de slagroom op de taart. Daaraan voorafgaand ben je in de voorbereiding vaak jaren bezig met de sporters en ben je zeven dagen per week, 24 uur per dag oproepbaar. Voor de dagvergoeding die je krijgt, hoef je het niet te doen. Eigenlijk moet je een beetje ‘sport gek’ zijn en gelukkig ben ik dat. Vier Olympische spelen,’’ besluit hij, ,,ik had het voor geen goud willen missen.’’