Jacoba zal Gorcum nooit meer beschieten

GORINCHEM Schrijver en columnist Piet Hartman geeft in deze bijdrage zijn eigen kijk op de verkiezing van vesting Gorinchem tot de allermooiste van Nederland. 

Toen de ANWB Gorinchem had gekozen als de mooiste vesting van Nederland ging ik als de wiedeweerga met de watertaxi naar de overkant. En wat zag ik? Trotse blieken, dansende blieken, zingende blieken. Allemaal in polonaise achter burgemeester Reinie Briene. De burgemeester die na eerst te hebben huisgehouden bij de ambtenarij van Woudrichem (slapen, doe je maar thuis) zoveel vrolijkheid in het stadje brengt.

Inderdaad, niets lijkt meer op het Gorcum van toen. Toen ik er naar school ging en onder de bank kroop voor de blik van rector Bas Dorsman. Toen het beeldschone Buitenbeentje de enige kroeg was waar muziek klonk, waar je kon dansen en dronken worden en stoned het steegje verliet. Toen de grote C.T. De Vries Robbé elke dag belde waar de krant bleef. Ik werkte bij het Nieuwsblad voor Gorinchem en Omstreken. Unitas en SVW, wat een volk…

Ik wandelde van terras naar terras. Van Hugo naar Hugo. Dronk overal een glas. Aan de Lingehaven een paar meer. En sprak overal goedgemutste Gorcumers. Dat klagen in het DNA van de bliek zit, niet die dag. Buiten de Waterpoort, terug met de watertaxi, ontdekte ik een multiculturele boulevard zonder gesis. Jacoba van Beieren zal nooit meer op Gorcum schieten. Ik beloof het.  

Ik was in de mooiste vesting van Nederland, onderdeel van werelderfgoed Nieuwe Hollandse Waterlinie, van Muiden tot de Biesbosch. Ik zeg het nog maar even, want de meeste Gorcumers duiken liever in hun glas dan in historie… Nou ja, De Vries Robbé wel. 

Zowaar een paar minpuntjes. Dat wrak van die openbare wc! Maarten van Rossem gebeld. Oh, die heb ik gemist, zei Maarten en hij raadpleegde luidkeels Sis. Maak er een bunker van, klonk het. Met kogelgaten om in te zeiken.

Moe maar voldaan ging ik op een bankje zitten. Ik poogde de parels Woudrichem en Slot Loevestein te ontdekken. Ik kwam niet verder dan een haag van brandnetels, een brandnetelbos, een brandnetelbos zonder blieken. Maarten en de Unesco gebeld. Een schootsveld vol brandnetels? Maarten was niet meer te verstaan.

Na de polonaise weet deze klimaatrebel nog wel een uitdaging: Gorcum, de eerste plasticvrije vesting ter wereld.

Piet Hartman, piethartman.nl