Aangrijpende voorstelling Ida van Dril
26 oktober 2010 om 00:00 NieuwsIda van Dril studeerde in 2005 af als zelfstandig theatermaker. Nadat ze bij verschillende jeugdgroepen heeft gespeeld, specialiseert ze zich in het vertellen van verhalen waarbij ze haar gedachten en emoties via poppen een stem geeft. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze uiteindelijk bij Fred Delfgaauw terechtkomt. In de afgelopen jaren gaf Delfgaauw al vaak regie-adviezen aan jong aanstormend talent. Hij wil dan ook niets liever dan zijn metier overdragen, de unieke mengvorm van dans, muziek en theater. In de persoon van Ida herkent hij het talent, ziet in haar zijn mogelijke opvolger en kondigt haar vol trots aan.
door Inge Keppels
Je wordt meegezogen naar de zolder van de oma van Merel. In een sfeervol decor - oude stoffige kisten en gestapelde koffers van Kathelijne Monnens - zit Merel narrig en nukkig te wezen omdat oma zo veranderd is. Via de dialogen met de knuffel André, de nar en de koning laat ze zien dat praten over ouder worden helpt. De timing is perfect. Met het grootste gemak kruipt ze (in dit geval ook letterlijk) in de huid van diverse personages. De muziek van Daniël Roos is goed gekozen, het maakt de voorstelling levendig. Ze zingt, ze springt, ze danst, ze speelt ofwel ze betovert.
Mensen veranderen en dat is voor de omgeving niet altijd makkelijk. Persoonlijke ervaringen van Ida vormen de inspiratiebron om hierover een voorstelling te maken. ,,Ik heb het aftakelingsproces van mijn beide oma’s van heel dichtbij meegemaakt. Hoe gaan we daar mee om? Zo staat het in mijn geheugen gegrift hoe bijvoorbeeld kinderen naar het gezicht van mijn oma staarden, dat bijna doorzichtig was en fors gerimpeld,” aldus Ida.
Behalve het fysieke aspect van ouder worden, wordt ook de mentale achteruitgang in het stuk niet geschuwd. Het grote vergeten en de eindeloze herhalingen worden op een luchtige manier benoemd. Gelukkig krijgt niet elke familie met dementie te maken. Uiteraard wel met ouder worden in het algemeen. In de subtitel van Oma’s oma ‘Herinneren, vergeten en accepteren’ is met name dat laatste woord belangrijk. Aan het eind zien we dan ook een Merel die geleerd heeft verandering te accepteren en vervolgens haar oma weer gaat opzoeken.
Beiden zijn zeer content met de samenwerking. ,,Daar waar ik meer een realistische insteek heb, brengt Fred er veel symboliek in. Het stuk is af en vanaf nu kan ik me comfortabel gaan voelen in de voorstelling,” meldt Ida. Samen hebben ze hard gewerkt aan een voorstelling die er op alle fronten mag zijn. Het is dan ook alleszins terecht dat Fred Delfgaauw trots is. Noteer nu alvast in uw agenda: 14 januari 2011 de première van Oma’s oma, uiteraard in Peeriscoop.
uKijk voor meer informatie op www.IdavanDril.nl ; www.peeriscoop.nl;www.delfgaauw.nl
