Gedicht Ro van Doesburg van de Gorcumse Poëzieroute spoorloos verdwenen

GORINCHEM Het bestuur van de Gorcumse Poëzieroute is erg ongelukkig met het spoorloos verdwijnen van één van de 39 gedichten uit de route die door de binnenstad slingert. Het gaat om het gedicht ‘Kroegvrienden’ van de voormalige stadsdichter en oud-wethouder Ro van Doesburg, nummer 31 in de route. Het hing vele jaren voor het grote raam van Café De Keizer in de Keizerstraat en bevat de kenmerkende regels:

Ik heb geen dorst en toch drink ik

Ik heb geen dorst en toch luister ik

Ik heb geen dorst en toch dans ik

Tegen verveelde billen

In een strakke spijkerbroek

Het café ging enige tijd geleden in andere handen over. Toen was het gedicht er al niet meer. Een zoektocht in het pand zelf door de nieuwe eigenaren van het vanouds bekende muziekcafé leverde geen resultaat op. Ook zij betreuren het verlies zeer. Van Doesburg weet eveneens niet waar het gedicht is gebleven. Helaas is de vorige eigenaar onvindbaar; alleen zijn naam is bij het bestuur bekend. Het gedicht stond op een grote plaat van lexaan, de duurste soort plexiglas, bestand tegen de schadelijke inwerking van uv-licht.

Het bestuur van de Gorcumse Poëzieroute hoopt dat iemand in de stad weet waar het gedicht van Ro van Doesburg is gebleven of waar de vorige eigenaar van Café De Keizer te vinden is. Informatie en tips kan men sturen naar info@poezieroutegorinchem.nl.