Warme woorden en schouderklop voor Van Zanten bij afscheid wethouders

GORINCHEM  De woorden ‘partir, c’est mourir un peu’ werden vrijdagmiddag bij het afscheid van de wethouders op het stadhuis niet gebruikt. Toch voelde het wel zo, zeker door de tranen van zowel burgemeester Reinie Melissant als voormalig wethouder Joost van der Geest. Dick van Zanten kreeg als blijk van waardering de zilveren schouderklop uitgereikt, een unieke Gorinchemse onderscheiding voor mensen die zich verdienstelijk hebben gemaakt in de stad. 

Dick van Zanten werd door de burgemeester een bestuurder ‘pur sang’ genoemd, ze somde een eindeloze rij functies op uit zijn indrukwekkende loopbaan. Ze memoreerde ook het onverwachte overlijden van zijn vrouw Anja. Door zijn vele functies besloot het college de ‘zilveren schouderklop’ toe te kennen aan Van Zanten, een unieke Gorinchemse blijk van waardering, die sinds 1998 wordt uitgereikt. De schouderklop is een ontwerp van Jolande Bosch en werd eerder uitgereikt aan onder andere Bert Biemans, Bert van ‘t Land en Albert Sterk. Van Zanten was blij verrast door de onderscheiding. ,,Ik heb in 2006 al een Koninklijke onderscheiding gekregen, maar ik ben trots op deze Gorinchemse onderscheiding.”

Afscheid genomen van @gem_gorinchem en het mooie college-team dat we 4 jaar mochten zijn. Ontroerd door de mooie woorden en de vele warme reacties. Ik koester de mooie samenwerkingen in de stad en de regio en de contacten met inwoners. Daar wil ik iedereen heel erg voor bedanken! pic.twitter.com/NM99JQFY5g

— Eelke Kraaijeveld (@EelkeK) July 8, 2022

CREATIVITEIT De emoties kwamen bij burgemeester Reinie Melissant nadat ze Ro van Doesburg lof had toegezwaaid voor zijn inzet voor de stad. Ze begon met de loftrompet voor de vier scheidende wethouders Dick van Zanten, Ro van Doesburg, Eelke Kraaijeveld en Joost van der Geest. ,,De ‘vibe’ was er, we waren een team.” Ze sprak over een open communicatie en tomeloze inzet bij alle wethouders. De burgemeester roemde de creativiteit van Van Doesburg en zijn literaire bijdragen in het college, zijn boekentafel en zijn ‘dwarszitter’. Ze eindigde met een gedicht van Annie M.G. Schmidt over ‘een land, waar boze mensen wonen’. En moest een traan wegpinken alvorens ze verder kon spreken. 

Dank voor iedereen die erbij was! Na 4 jaar is het nu echt klaar.
Ik ga de samenwerking met de stad, regio, ambtelijke organisatie en zeker ook het team met @WethouderZ, Ro, @EelkeK, @ReinieMelissant en @HeleenKromkamp missen! https://t.co/llEIPhyYFS

— Joost van der Geest (@JoostvdGeest) July 8, 2022

TRANEN Ook voor Eelke Kraaijeveld en Joost van der Geest had de burgemeester warme woorden. Over Eelke’s passie voor de zwakkeren in de samenleving en over het warmtenet en het regenboogpad. Maar ze prees ook zijn rust en kalmte. Joost van der Geest had ze zien groeien in zijn rol als wethouder, ze noemde zijn passie aanstekelijk. Voor beide wethouders had ze opbeurend gedichtje van Toon Hermans. Joost van der Geest had zelf het laatste woord.  ,,We waren graag doorgegaan als wethouder”, zo sprak hij de aanwezigen toe in de hal van het stadhuis. Bij het bedanken van zijn ‘thuisfront’ kwamen ook bij hem de tranen. Vanuit het publiek klonk applaus als dank aan de vier scheidende wethouders.