De Bovenstad

Na een jaar zwijgen, heb ik natuurlijk een scala aan noten op mijn zang, maar je kunt niet alles tegelijk. Daarom kies ik voor de eigen leefomgeving, namelijk de Bovenstad, zeg maar het verwaarloosde deel van de Binnenstad van Gorinchem. Nou is de Benedenstad ook behoorlijk verwaarloosd, gezien de winkelleegloop voortschrijdt en ideeën ontbreken, dus kunt u wel nagaan hoe het met de Bovenstad gesteld is. Treffend hoogtepunt van de verwaarlozing is de Vissersdijkse stoep, die geplaveid is met veertig verschillende soorten grijze stoeptegel, uit heinde en verre herbestrate buitenwijk aangevoerd, deels ondersteboven en in diggelen aaneengemozaiekt, nu reeds vijftien jaar in afwachting van de beloofde herbestrating van onze dijk.

Maar, mensen, daar hoor je ons niet meer over, sinds in het aan de Vissersdijk ontspruitende steegje Rond de Watertoren een zogenaamde Memorybrick is ingestraat. Heimelijk natuurlijk. In het nachtelijk geniep. Het betreft een zogenaamde viewmaster, gebet in klinkervormig kunstglas. Het ding trekt heel wat toeristisch volk, aangezien de brick ook is opgenomen in de VVV-memorybrick-stadswandeling. Als ik het tenminste wel heb. Men wandelt gewapend met kaart door de steeg. Wij van de Bovenstad supertrots natuurlijk, dat spreekt. Probleem is echter, dat de Brick in kwestie steeds opnieuw verdwijnt onder het onkruid dat in de Bovenstad tussen de tegels en klinkers opschiet en dat in de Bovenstad niet verwijderd wordt. En daarom - en nu komt het - heb ik besloten de brick persoonlijk onkruidvrij te houden. Eenmaal weeks doe ik het werk met schoffel, plamuurmes en onkruidbrander, omwille van een leuke dag voor de Memorybrick-toeristen. Die ik derhalve ook ontmoet en over de stad vertel. Zij prijzen mij uitbundig voor mijn ijverig hovenierswerk, hetgeen ik natuurlijk in verlegen dank aanvaard.

Graag steken zij door naar de voormalige stadswallen, thans het Tolerantiepad, waar ik ook mijn hondje los laat lopen. Sinds de tolerantie hier heeft toegeslagen, kraait er geen haan meer naar het loslopen. Over dit Pad krijg ik als Bovenstadbewoner best wel veel vragen van de toeristen. Waarom die mensen daar levensgroot hangen met een bloem, vragen ze dan. Ik leg ze dan geduldig uit dat deze mensen daar hangen omwille van de tolerantie. Ondanks deze uitleg begrijpen ze het vaak nog niet. Maar het zijn natuurlijk ook maar domme toeristen.

Ik nodig u uit om deze route ook eens te doen op een verdwaalde zondag of zo. Bekijk behalve de brick ook de stoep van de Vissersdijk. Het is een ongekende, bijna kunstzinnige ratatouille van grijs gesteente, waarover u overigens gemakkelijk struikelt. En steek dan langs de Brick naar het Tolerantiepad. Dan komt u vanzelf weer in de Benedenstad. Daar zijn veel meer Bricks en daar wordt alles elke drie jaar herbestraat. Dus..

Jos Huibers

jos.huib@icloud.nl