‘Iedere keer teken ik bij voor drie maanden’

Wie gun jij een ballonvaart? Deze oproep verscheen in oktober in De Stad Gorinchem.nl. Om kans te maken op een ballonvaart, hoefden de lezers alleen maar aan te geven wie volgens hen zeker moest opstijgen. De oproep leverde heel wat reacties op. De leukste reacties verschijnen de komende weken in De Stad Gorinchem. Ook online kunnen de verhalen gelezen worden. Als alle verhalen zijn gepubliceerd, kan er daar op de verhalen gestemd worden. Uiteindelijk bepaalt de lezer van De Stad Gorinchem wie er de lucht in gaat in het voorjaar van 2021. Deze week: Jolanda van Ooijen, zij gunt de ballonvaart aan haar zus Linda. 

GORINCHEM – Een levensgenieter is ze. Ondanks dat ze in 2018 de diagnose longkanker kreeg en de vooruitzichten allesbehalve positief zijn.  Linda probeert zoveel mogelijk van haar leven te maken. ,,Ik leef van scan naar scan, van afspraak naar afspraak naar afspraak. Iedere keer teken ik weer voor drie maanden bij.” 

Door Mirjam de Swart 

Zus Jolanda is beretrots op haar zus die ondanks alle ellende nog steeds haar rots in de branding is. ,,We spreken elkaar elke dag. Natuurlijk praten we over haar ziekte, maar ik kan ook bij haar terecht om mijn hart te luchten. Ondanks haar ziekte staat ze altijd klaar voor mij, voor anderen.” 

Toen ze oproep in De Stad Gorinchem zag hoefde ze dan ook niet lang na te denken. Zij gunde jaar zus Linda deze mooie ervaring. ,,Het is niet dat ik een bucketlist heb die ik aan het afwerken ben, maar een ballonvaart is wel iets dat ik altijd graag mee heb willen maken. Dat mijn zus me deze ballonvaart gunt, is natuurlijk hartstikke leuk.” 

TER AARDE STORTEN Bang om de lucht in te gaan is ze niet. ,,Ik heb geen hoogtevrees voor zover ik weet. Ik heb ook veel gevlogen en daar heb ik ook geen moeite mee. Ik denk dat ik dit ook niet eng zal vinden. Het lijkt me vooral een mooie belevenis. Het schijnt dat je de mensen op de grond zelfs kunt horen praten als je overvliegt in zo’n ballon. Ach, weet je wat het is. Wat zou er nou mis kunnen gaan? Je kan hooguit ter aarde storten. Nou, dan hebben we dat ook maar gehad”, lacht Linda. Enige zwarte humor is haar niet vreemd.  

Die humor is ook wel nodig, want kanker beheerst haar leven. Twee broers overleden al aan kanker en haar eigen prognose is allesbehalve rooskleurig. ,,Mijn arts zegt 3-5 jaar. Maar onlangs is een vrouw die ik ken, met dezelfde ziekte als ik en dezelfde prognose, overleden. Dat is ontzettend confronterend.  Het is een monster dat achter elke boom tevoorschijn kan komen. Soms vliegt het me wel eens aan. Maar ik probeer er over het algemeen maar wat moois van te maken. Even een potje huilen en weer door.“ 

KANKERCELLEN Toen Linda in juli 2018 te horen kreeg dat ze longkanker had, wist ze niet eens of ze de kerst wel zou halen.  De behandelingen sloegen echter aan en het leek de goede kant op te gaan. Helaas kwam de kanker weer terug. Linda is nu volledig afgekeurd en bezoekt elke drie maanden te specialist die onderzoekt hoe het ervoor staat met haar kankercellen. ,,Ik wilde de extra vrije tijd eigenlijk gaan gebruiken om te gaan reizen”, vertelt Linda. ,,Maar toen kwam corona en zat reizen er niet meer in.” 

,,Ik kijk tevreden terug op het leven dat achter me ligt.  En nu geniet ik van de tijd die ik nog heb. Kanker is een slopende ziekte, ik moet mijn energie echt verdelen, maar de energie die ik heb steek ik in de dingen die ik echt leuk vind: mijn familie, kleding maken, een beetje rommelen in huis, wandelen. Het is niet meer zoals vroeger, maar je moet kijken naar wat wel kan.”  

Kijken naar wat er wel kan. Voor Linda, die zelf jarenlang in de zorg gewerkt heeft, geen onbekende uitspraak. ,,Ik heb altijd aan het bed gestaan en nu ben ik zelf ineens de patiënt. Dat is best confronterend. Daar heb ik het ook niet altijd makkelijk mee gehad.  Maar het hoort er nu eenmaal bij. Zo is het leven!”