Michel de Valk (58) – zelfstanding musical director

GORINCHEM In de rubriek #WijzijnGorinchem zetten we eens in de twee weken een echte Gorinchemer in de spotlight. Want wie woont er eigenlijk allemaal in Gorinchem? En wat zijn hun verhalen? Deze week: Michel de Valk (58) – zelfstanding musical director (musicus). 

door Fleur van Benten

,,Oorspronkelijk kom ik uit de omgeving van Woerden, waar ik met mijn vrouw Marielle ons eerste huisje kocht en we onze eerste dochter kregen. Maar toen we ons gezin verder uit wilden breiden, besloten we naar Gorinchem te gaan, omdat het op een kruispunt van snelwegen ligt. Dat was handig voor mijn werk, want ik moet altijd wel ergens naartoe. Ik heb nooit spijt gehad dat we hier zijn gaan wonen en we gaan nooit meer terug naar Woerden! 

Ik maak al sinds mijn achtste muziek en sinds mijn zestiende heb ik er mijn werk van gemaakt. Het is nu natuurlijk een onhandige tijd op gebied van werk, zeker in mijn sector. Ik zing nu elke avond digitaal mensen toe. Omdat het op die manier moet, krijg je er minder energie van en de zangers ook. Je zit achter een laptop te zingen, daarvoor zit je niet in een koor of in een groep. Maar aan de andere kant heb ik gelukkig een vrouw met wie het leuk is om thuis te zitten. Mijn kinderen wonen in de buurt en komen regelmatig langs, het gaat goed met hen. Dat is toch het belangrijkste.

Als ik één ding zou mogen wensen, dan is het dat Gorinchem een behoorlijk theater krijgt

Als ik één ding zou mogen wensen, dan is het dat Gorinchem een behoorlijk theater krijgt. Een plek waar je echt een voorstelling neer kan zetten. Ik vind dat Gorinchem dat verdient.
De Nieuwe Doelen was voor amateurs heel toegankelijk: een dansgroep kon daar spectaculair zijn; je kon er een musical neerzetten die er professioneel uitzag; maar ook kleinkunst of toneel kwamen er tot hun recht. Alles kon daar professioneel overkomen! Theater zit echt al heel lang in het DNA van Gorinchem, omdat het een garnizoenstad was. De militairen die hier zaten, wilden vermaakt worden, dus er werd gezorgd voor entertainment. Theater hoort dus echt bij deze stad en het is belangrijk dat daar aandacht aan wordt besteed.

Er moet dus een nieuw plan komen. Toch moet je geen theatermakers vragen wat ze willen, dan komen ze met een ouderwets plan. En ik zelf ook! Ik bedenk wat ik wil maken en hoe ik het wil presenteren, dat is een ouderwetse manier van denken. Ik denk dat je architecten moet laten praten met verschillende onderdelen van de cultuursector en hen dan een plan moet laten maken. Zo kom je buiten de gebaande paden en kan iedereen zijn ding doen.”