Wat laat je na?

In het aan mij gewijde magazine staat de vraag centraal ‘Wat laat je na?’ Komt uit mijn koker moet ik bekennen. Toen ik net ontvlucht was uit Loevestein vertelde ik glunderend aan iedereen die het wou horen over mijn ontsnapping. Maar tientallen jaren later was men nog niet uitgesproken over die boekenkist. Sterker, dat is het wat mensen vooral over mij weten. En dat, terwijl ik toch heel wat werk heb verzet als rechtsgeleerde, theoloog en historicus. Dat gaf ergernis en later berusting. Veranderen hoe mensen over je denken is bijna niet te doen.

Maar door het magazine ben ik ook gaan nadenken over die vraag. Dan moet ik niet meteen denken aan al die geleerde werken die op mijn naam staan. Nee, ik denk dan vooral aan mijn lieve kinderen Cornelis, Simon, Pieter, Diederik en die lieve Cornelia. Zij bezochten mij op Loevestein en ik had tijdens mijn drukke werkzame leven meer aandacht aan hen kunnen besteden. Maar ik ben zeker trots op hen. Ze hebben zoveel bereikt en het zijn mooie, zorgzame mensen. Wat wil je als vader nog meer? Als u kinderen heeft, weet u precies wat ik bedoel. Dat laat ik zeker na.

Het Gorcums wapen is versierd met een wapenspreuk. Die luidt ‘Fortes creantur fortibus’, ofwel Sterken brengen sterken voort. Maar wanneer ben je sterk? Als je honderd kilo kunt tillen?
Ik ben aardig thuis in het Latijn en dan weet je dat die spreuk ontleend is aan Horatius.
Hij luidt eigenlijk ‘Fortes creantur fortibus ac bonis’. Sterken worden voortgebracht door sterken en goeden. Jammer dat het laatste deel is weggevallen. Waarschijnlijk werd het te lang voor het Gorcumse stadswapen. Maar het maakt duidelijk dat het niet gaat om fysieke kracht, maar om een sterk karakter. Opvoeding draait om duidelijkheid, het stellen van grenzen, maar ook om zachtmoedigheid, het goede doen. Dat is wat ik elke Gorcumse ouder toewens.

Hugo