Wat staat daar nou?! Pieten

Hoewel mijn kinderen al lang niet meer in Sinterklaas geloven, tenminste daar ga ik vanuit gezien hun leeftijden, en mijn kleinkind nog veel te jong is om ook maar iets van dit geweldige kinderfeest mee te krijgen, kijk ik reikhalzend uit naar komende zaterdag! Dan is het eindelijk zover: Sinterklaas en zijn pieten komen naar de mooiste vestingstad van Nederland. Natuurlijk is dat niks nieuws; Sinterklaas doet immers elk jaar ons stadje aan. Maar dat we dit keer het decor zijn van de enige echte nationale sintintocht maakt het toch wel extra bijzonder. Ik geef toe, een beetje gek is het wel om als volwassene zo druk te zijn met deze intocht. Het is tenslotte een kinderfeest en zoals gezegd voor mijn kinderen hoef ik de schijn niet meer op te houden. 

Maar al scrollend door de berichten op social media kom ik er al snel achter dat ik niet de enige volwassene ben die zich ONT-ZET-TEND druk maakt over de intocht van Sinterklaas en zijn pieten. Helaas ligt de focus van een groot deel van deze volwassenen niet op het allerleukste kinderfeest dat er bestaat, maar voor al op het tweede gedeelte van voorgaande zin: de pieten. 

En daar kan ik me dan weer druk om maken. Het is toch te gek voor woorden dat ruim 10 jaar na het losbarsten van de zwartepietendiscussie er nog steeds volwassenen zijn die blijven teruggrijpen naar hoe het vroeger was (en vooral naar hoe het in hun ogen zou moeten zijn). Onder het mom van cultuur en traditie wordt iedere keer die discussie weer opnieuw op tafel gegooid. En dat allemaal om een kinderfeest. Ik wil deze volwassenen er toch graag even op wijzen dat, als zij tien jaar geleden gewoon met hun tijd waren meegegaan, er nu überhaupt geen in sinterklaas gelovend kind meer zou zijn dat weet wat zwarte pieten zijn. 

Maar nee, ieder moment grijpen zij aan om hun ongenoegen duidelijk te maken. En nu Gorinchem het decor is voor de nationale intocht en de media dus heel wat te schrijven hebben over de intocht, zijn er voor hen helaas heel wat momenten om aan te grijpen. En zo gebeurt het dat onder werkelijk elk bericht over Sinterklaas wel gezeur en gezanik staat geschreven over het ontbreken van zwarte pieten. Hoe triest ben je als volwassene als je onder deze berichten een reactie schrijft als: ,,Bah, mensen met vieze gezichten” of ,,Hee dat zijn neppieten.... bezoek een sinterklaasfeest met echte pieten, ze zijn er nog.” Ik kan daar een heleboel van zeggen en vinden, maar ik vind het vooral enorm KINDERACHTIG. 

Mirjam de Swart