Wat staat daar nou?!

,,Wat staat daar nou?!”, was precies wat mijn man gistermiddag zei toen hij na een rondje fietsen een aantal dozen op de grond in de woonkamer zag staan. Met een opgetrokken wenkbrauw knikte hij richting de dozen.  ,,Word ik eruit gezet?”  Maar nee, ik kan hem geruststellen; hij mag blijven. In de dozen zitten foto’s, kaarsen en andere prullaria die je in de loop der jaren om je heen verzamelt, maar die, zo blijkt, zodra je je huis gaat verkopen het veld moeten ruimen.  Zo voorkom je namelijk dat de potentiële huizenkoper, of beter gezegd jouw potentiële huiskoper, zich geen indringer voelt.  En, ook niet onbelangrijk, de huizenkijker wordt zo niet afgeleid. 

Want ... we gaan verhuizen! Althans dat hopen we, want om te kunnen verhuizen, moet dit huis wel eerst verkocht worden. De makelaar, maakt zich weinig zorgen: Geliefde woning (want jaren dertig), geliefde wijk (want dicht bij alle voorzieningen), tuin op het zuiden, veel groen en zonnepanelen. Tot zover mijn verkooppraatje, want voordat er überhaupt een verkoopbord in de voortuin komt te staan, moet er heel wat gebeuren. En dus klinkt de vraag: ,,Wat staat daar nou?” regelmatig door ons huis als er weer ergens een doos met overbodige spullen wordt gespot.

Maar meer nog klinkt de vraag: ,,Waar staat dat nou?!” Je huis verkoopklaar maken betekent namelijk vooral opruimen. De airfryer verhuisde van het aanrecht naar de schuur, het koffiezetapparaat staat nu in de linkerhoek van de keuken in plaats van de rechterhoek. De tientallen jassen aan de kapstok werden verminderd naar zo’n 3 stuks en de rondslingerende sportattributen en schoenen vonden een tijdelijk onderkomen in de gangkast. Mensen bij mij in huis zijn voortdurend spullen kwijt. Maar hé, je moet er wat voor over hebben; voor een goede verkoop. Want hoewel betaalbare huizen als warme broodjes over de toonbank lijken te gaan, betekent dat niet dat je er geen moeite voor hoeft te doen. Tenminste zo drukte de makelaar mij op het hart. 

Maandagmiddag vond de laatste doos met spullen die de verkoop van je huis zeker niet bevorderen een veilig onderkomen in onze schuur. Andere spullen die de komende tijd ook beter even uit het zicht kunnen, vonden hun plek op zolder en ook de gangkast blijkt een perfecte opbergplek voor persoonlijke rotzooi. Ramen zijn gezeemd, vloeren gedweild en het aanrecht is voor de zoveelste keer gepoetst. Laat die kijkers, nee kopers, maar komen.  

Als je dan zo bezig bent met het verkoopklaar maken van je huis, voelt het als een kind waarmee je voor de eerste keer naar het consultatiebureau gaat. Aan de ene kant ben je megatrots, want jouw kind is natuurlijk de allerleukste. Tegelijkertijd maak je je zorgen of je kind wel doet wat er van hem of haar verwacht wordt. En zo is het met je huis eigenlijk ook: Ons huis is echt een ontzettend leuk huis, daar twijfel ik niet aan, maar tegelijkertijd liggen al die zaken die ons huis zo uniek maken ineens onder een vergrootglas. En dus poetsen en ruimen we nog even verder!

Mirjam de Swart